ameli mezhepler , Hanbelilik , Hanefilik , İslâm Mezhepleri , Malikilik , mezhepler , Mezheplerimiz , Şafiilik
Paylaş
Şifreni mi unuttun? Lütfen e-mail adresinizi giriniz. Bir bağlantı alacaksınız ve e-posta yoluyla yeni bir şifre oluşturacaksınız.
Günümüzde yaygın olan başlıca fıkhi düşünce ekolleri şunlardır:
Hanefîlik: Büyük İslam âlimi İmam Âzam Ebû Hanife’nin (öl. 767) görüşlerini ve fıkıhtaki metodunu esas alan mezheptir. Ebu Hanife’nin en önemli eseri Fıkh-ı Hanefî mezhebinin oluşmasında ve yayılmasında İmam Âzam Ebû Hanife’nin öğrencileri önemli rol oynamıştır. Hanefi mezhebinde Kur’an ve sünnet yanında akla da önem verilir. Dinî bir konuda hüküm verilirken önce Kur’an’a, sonra sünnete sonra da Peygamberimizin ashabının görüşlerine başvurulur. Kıyas da dini hükümlerde kullanılan bir yöntemdir. Hanefi mezhebi daha çok Irak, Mısır, Suriye, Kafkaslar, Balkanlar, Pakistan ve Türkiye’de yaygındır.
Mâlikîlik: Büyük hadis ve fıkıh âlimi Malik b. Enes’in (öl. 795) görüşlerini ve fıkıhtaki meto dunu temel kabul eden fıkhi mezheptir. Malik b. Enes Medine’de doğmuş, bu kutsal beldede yaşamış ve burada vefat etmiştir. Onun en önemli eseri el-Muvatta adını taşır ve hadis ala nıyla ilgilidir. Malik b. Enes hadise çok önem vermiştir. Dinî bir konuda hüküm verirken Kur’an ve sünneti esas almış, kıyasa başvurmuştur. Medine halkının uygulamalarına da çok önem vermiştir. Mâlikî mezhebi daha çok Hicaz, ve Kuzey Afrika’da benimsenmiştir.
Şâfiîlik: Muhammed b. İdris eş-Şâfiî’nin (öl. 819) görüşlerine dayanan ve onun ismine nispetle anılan fıkhi yorum biçimidir. İmam Şâfiî, özellikle hadis ve fıkıh konusunda temayüz etmiş, büyük bir âlimdi. Onun el-Ümm er-Risale adlı eserleri çok meşhurdur. İmam Şâfiî fıkıh ilminin esasları konusunda ilk eser yazan kişidir. Kur’an, sünnet ve âlimlerin icması (görüş birliği) Şafiî mezhebinde en önemli delillerdir. Şâfiîlikte sünnetin her çeşiti dinî delil kabul edilir. Şâfiî mezhebi Mısır, Güney Arabistan, Doğu Afrika, Azerbaycan, Endonezya, Malezya gibi bölgelerde yaygındır. Ülkemizde Doğu Anadolu bölgesinde bu mezhebi benimseyen mümin lerin sayısı çoktur.
Hanbelîlik: Hadis ve fıkıh alanında tanınmış İslam âlimlerinden biri olan Ahmed b. Hanbel’in (öl. 855) fıkhi metodunu ve görüşlerini esas alan mezheptir. Ahmed b. Hanbel Bağdat’ta doğmuş; Kûfe, Basra, Mekke, Medine, Şam gibi yerlere ilim öğrenmek için gitmiş ve Bağdat’ta vefat etmiştir. Onun en önemli eseri el-Müsned adını taşır. Bu eser bir hadis kita bıdır. Hanbelîlik mezhebinde Kur’an ve sünnetin yanı sıra sahabilerin görüşlerine çok önem verilir. Gerekmedikçe kıyas yoluna başvurulmaz. Hanbelî mezhebi Bağdat, Mısır, Suriye ve Hicaz’da daha fazla yayılmıştır. Yukarıda bahsedilen mezheplere dört büyük mezhep de denir. Bunlar dışında yaygın fıkhi mezheplerden biri de Câferilîktir. Câferîlik, Câfer-i Sadık olarak da bilinen Câfer b. Muham med el-Bâkır’ın (öl. 765) fıkhi metoduna ve görüşlerine dayanır. Câferîlik, daha çok İran’da yaygındır ve bu ülkenin resmî mezhebidir.
BENZER KONULAR:
Answers ( 3 )
Please briefly explain why you feel this answer should be reported.
İslam’ın dört büyük ameli mezhebi Hanefilik, Şafiilik, Malikilik ve Hanbelilik’tir. Bu mezhepler, İslam hukukunun farklı yorumları ve hukuki görüşlerini temsil ederler. İşte kısaca her bir ameli mezhebin özellikleri:
Hanefilik: Hanefilik, Ebu Hanife’nin öğretilerine dayanan bir mezheptir. Hanefi mezhebi, hukuki görüşlerini Kuran, hadisler, icma ve kıyas gibi kaynaklara dayandırır. Hanefilik, rasyonel ve esnek bir yaklaşım benimser ve ihtiyatlılık prensibine önem verir. Hanefi mezhebi genellikle Türkiye, Orta Doğu, Hindistan ve Pakistan gibi bölgelerde yaygındır.
Şafiilik: Şafiilik, İmam Şafii’nin öğretilerine dayanan bir mezheptir. Şafi mezhebi, Kuran, hadisler, icma ve kıyas gibi kaynaklara dayanan hukuki görüşler geliştirir. Şafiilik, özellikle Endonezya, Malezya, Mısır ve Doğu Afrika’da yaygındır. Şafi mezhebi, sıkı bir delilcilik ve itikatçılık anlayışıyla bilinir.
Malikilik: Malikilik, İmam Malik bin Enes’in öğretilerine dayanan bir mezheptir. Malikilik, Mısır ve Kuzey Afrika’da özellikle yaygındır. Malikilik, Kuran, hadisler, icma ve yerel uygulamalar gibi kaynaklara dayalı olarak hukuki görüşlerini oluşturur. Malikilik, yerel uygulamaları ve adetleri dikkate alarak hukuki hükümlerini belirler.
Hanbelilik: Hanbelilik, İmam Ahmed bin Hanbel’in öğretilerine dayanan bir mezheptir. Hanbeli mezhebi, sıkı bir delilcilik anlayışını benimser ve hukuki görüşlerini Kuran, hadisler, icma ve kıyas gibi kaynaklara dayandırır. Hanbelilik, özellikle Suudi Arabistan ve bazı Körfez ülkelerinde yaygındır.
Her bir ameli mezhep, İslam hukukunun farklı yönlerini vurgulayan ve farklı hukuki hükümler ortaya koyan bir geleneği temsil eder. Bu mezhepler, müslüman bireylere İslam’ın hukuki konularına dair çeşitli seçenekler sunar ve farklı coğrafi bölgelerde ve kültürel çevrelerde farklı uygulamaların oluşmasını sağlar.
Please briefly explain why you feel this answer should be reported.
Hanefilik, Malikilik, Şafiilik ve Hanbelilik, İslam fıkhında dört büyük mezhebi oluşturur. İşte bu mezheplerin temel özellikleri:
Hanefilik: İmam Azam Ebû Hanife’nin öğretilerini temel alan bir mezheptir. Akla önem verilir ve dinî konularda hüküm verilirken önce Kur’an’a, sonra Sünnet’e ve sahabenin görüşlerine başvurulur. Kıyas da önemli bir yöntemdir. Hanefilik, özellikle Irak, Mısır, Suriye, Kafkaslar, Balkanlar, Pakistan ve Türkiye gibi bölgelerde yaygındır.
Malikilik: Malik b. Enes’in öğretilerini esas alan bir mezheptir. Malik b. Enes, hadislere büyük önem vermiş ve Medine’deki uygulamalara ağırlık vermiştir. Kur’an, Sünnet ve Medine halkının uygulamaları bu mezhepte temel kaynaklardır. Malikilik, genellikle Hicaz ve Kuzey Afrika’da benimsenmiştir.
Şafiilik: İmam Şafiî’nin görüşlerine dayanan bir mezheptir. Şafiî, hadis ve fıkıh alanında büyük bir otorite olarak kabul edilir. Mezhep, Kur’an, Sünnet ve âlimlerin icmasına dayanır. Şafiilik, Mısır, Güney Arabistan, Doğu Afrika, Azerbaycan, Endonezya, Malezya gibi bölgelerde yaygındır.
Hanbelilik: Ahmed b. Hanbel’in öğretilerini esas alan bir mezheptir. Bu mezhepte Kur’an, Sünnet ve sahabenin görüşlerine büyük önem verilir. Kıyas, gerekmedikçe kullanılmaz. Hanbelilik, Bağdat, Mısır, Suriye ve Hicaz gibi bölgelerde daha yaygındır.
Please briefly explain why you feel this answer should be reported.
İslam Fıkhında Dört Büyük Mezhep: Hanefilik, Malikilik, Şafiilik ve Hanbelilik
Hanefilik:
İmam Ebu Hanife’nin öğretilerine dayanır.
Akla ve kıyasa önem verir.
Kur’an, Sünnet ve sahabenin görüşlerini kaynak alır.
Yaygın olduğu bölgeler: Irak, Mısır, Suriye, Kafkaslar, Balkanlar, Pakistan ve Türkiye.
Malikilik:
Malik b. Enes’in öğretilerine dayanır.
Hadislere ve Medine’deki uygulamalara önem verir.
Kur’an, Sünnet ve Medine halkının uygulamaları temel kaynaklardır.
Yaygın olduğu bölgeler: Hicaz ve Kuzey Afrika.
Şafiilik:
İmam Şafiî’nin görüşlerine dayanır.
Hadis ve fıkıhta otorite kabul edilir.
Kur’an, Sünnet ve âlimlerin icmasına dayanır.
Yaygın olduğu bölgeler: Mısır, Türkiye, Güney Arabistan, Doğu Afrika, Azerbaycan, Endonezya, Malezya.
Hanbelilik:
Ahmed b. Hanbel’in öğretilerine dayanır.
Kur’an, Sünnet ve sahabenin görüşlerine büyük önem verir.
Kıyas gerektiğinde kullanılır.
Yaygın olduğu bölgeler: Bağdat, Mısır, Suriye ve Hicaz.
Mezheplerin Ortak Noktaları:
Hepsi İslam’ın temel ilkelerine ve Kur’an’a dayanır.
Amacı, Müslümanların günlük hayatlarında İslami kurallara göre yaşamalarına yardımcı olmaktır.
Farklı yorumlar ve metodolojiler sunsalar da, hepsi İslam’ın kapsamlı bir anlayışına katkıda bulunur.
Mezheplerin Farklılıkları:
Fıkıh kaynaklarının değerlendirilmesinde ve yorumlanmasında farklı yaklaşımlar kullanırlar.
Bazı dini meselelerde farklı görüşlere sahip olabilirler.
Bu farklılıklar, İslam’ın zenginliği ve çeşitliliğinin bir göstergesidir.