Bir malın kullanımının, geçici süreyle, ücretsiz olarak başkasına verilmesini konu edinen sözleşmedir. Akitten dönülmesi mümkün olmak üzere, menfaatin karşılıksız olarak başkasına temliki şeklinde de tanımlanabilir. Türkçe’de bu sözleşmeye iğreti akdi de denilmektedir. Âriyet vermeye iâre, âriyet verene muîr, ariyet almaya istiare, alana müsteîr, bu mala da müsteâr veya muâr denir.İslâm dini, daima yardımlaşmayı, muhtaç olana yardım etmeyi tavsiye etmektedir. Bu itibarla, âriyet vermek, müstehabdır. Ancak, âriyet alanın ihtiyacının şiddetine göre farz veya vacip, gayri meşru bir yolda kullanmak söz konusu olduğunda ise, mekruh veya haram olur.
Âriyet akdi, ehliyet sahibi tarafların icap ve kabulü ile kurulur ve malın ariyet alana teslim edilmesiyle tamamlanır. Âriyet olarak verilen malın, para, buğday gibi tüketilen değil, kullanılan bir mal olması gerekir.
Âriyet, zaman, mekân veya başka bir şartla sınırlandırılmışsa, bu şartlara uyulması zorunludur. Böyle bir sınırlandırma yoksa, âriyet alan kişi, aldığı şeyi örf ve âdetin çizmiş olduğu sınırlar içinde, dilediği yer, zaman ve şekilde kullanabilir. Âriyet alınan mal, emanet hükmündedir. Ariyet alanın kullanım veya muhafazasında bir kusur veya ihmali olmaksızın kısmen veya tamamen hasar görmesi halinde tazmîn ettirilmez. Ancak bir kusuru olması halinde zarar tazmîn ettirilir.
Âriyet belirli bir süre için verilmiş ise sürenin bitiminde, bunun dışında iâre verenin istemesi veya alanın iade etmesiyle akit sona erer.
Diyanet kavramlar sözlüğü

---