Selamun aleyküm.Ben çoook eskiden başlayarak anlatacağım kendimi. Ben (Okula daha başlamamıştım) küçükken namaz kılan, Kur’an okuyan insanlardan korkardım. Babam ağzı küfürlü yanlış (yanlış anlaşılmasın) Kalın kafalı biridir o hala öyle. Anneme döver kafasını duvarlara vurur küfürler savurur camiye giderdi namaz kılmaya, eve gelirdi aynı şekil döv söv otur Kur’an oku namaz kıl evde olduğu vakitler böyleydi halimiz . Konuşmaya hakkımız yok babamın meşhur sözü vardı “ben kazanıyorum siz yiyorsunuz aç mısın çıplak mısın?” 20li yaşlardayım hala kulağımda. Annemle babam öz amca çocukları. ( öz dediğime bakmayın düşman desem yeridir eksiği var fazlası yok) ( anamın yarasına hiç girmeyecem) Neyse büyüdüm işte korkum tamamen geçti mi yok ben bile namaza dursam ya da Kur’an okuyacak olsam ürperirim hep. Annemler 9 kardeşle( bu durumda olan tek biziz) 3 de herkesin imrendiği dayım var bizim halimizi baştan beri bilirler. Ne elimizden tutar kaldırırlar ne de gözlerimizin içine bakarlar. Kader çekeceksiniz diyorlar babam değişmedi yine ailesi yine aynı annemin ailesi yine aynı kapıyı üstümüze açan yok , halimize gören yok Her yıl haca umreye muhakkak biri gider kendilerini bunla müslüman şahı görürler.Allah affetsin bazen istiyom ki ( 4 kardeşiz ) kardeşlerim annem ben beraber ölelim görmeyelim daha böyle yaşamayalım. Bugünümüze sebep olan toprak altındakilerede üstündekilerede hakkımı helal etmiyorum.Allah’a havale edip susuyoruz onlar bizi daha çok eziyorlar , zülmediyorlar.
Allah yardımcınız olsun
İnsanlar insanlar zulüm ettiğinde Allah’a hesap vereceklerdir siz Allah’a yakın olmaya bakınız.
Allah adildir bütün haklarınızı hem dünyada hem ahirette alacaktır
Benzeri konular:
Cevapla