Kızgınlık anında şeytandan Allah’a sığınmak ve abdest almaya özen göstermek.

Buna delil Muslim’in el-Birr ve’s-Sıla bölümünde rivayet ettiği Süleyman b. Surad’ın şöyle dediğine dair hadistir: Peygamber Sallallahu aleyhi vesellem’in yanında iki adam birbirlerine ağır sözler söyledi. Birisinin gözleri kızarmaya, damarları şişmeye başladı. Rasûlullah Sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu:
“Ben bir söz biliyorum, eğer onu söylese bütün bu hissettikleri ondan gider. (Bu söz) eûzu billahi mineşşeytanirracim (kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım) sözüdür.” Bu sefer adam: “Sen bende bir delilik mi görüyorsun?” dedi.
(Hadisin ravilerinden) Ebu’l-Alâ: “Bende… görüyor musun” dedi; fakat “adam” lafzını zikretmedi.
İşte bu, kızgınlık halinde şeytandan Allah’a sığınmanın delilidir. Abdest almanın deliline gelince, Ebû Dâvûd Edeb bahsinde Ebû Vail el-Kas’dan şöyle dediğini rivayet etmektedir: Bizler Urve b. Muhammed es-Sa’dî’nin yanına girdik. Bir adam onunla konuştu ve onu kızdırdı. Kalktı, abdest aldı. Sonra abdest almış olarak geri döndü ve şöyle dedi: Bana babam, dedem Atiye’den naklen anlattı, dedi ki: Rasûlullah Sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki: “Şüphesiz ki kızgınlık şeytandandır ve şüphesiz şeytan ateşten yaratılmıştır. Ateş ise su ile söndürülür. Buna göre sizden herhangi bir kimse öfkelenecek olursa abdest alsın.”