Paylaş
Çocuk Sevgisi Ve Terbiyesi
BildirQuestion
Please briefly explain why you feel this question should be reported.
Çocuk Sevgisi Ve Terbiyesi Hakkında Kısaca Bilgi
Yüce dinimiz bir taraftan evlenmeyi meşru kılıp teşvik ederken diğer taraftan da meseleyi gaye ile sınırlandırmaktadır. Bu gayelerden en mühim olanı, hiç kuşkusuz, Allah ve Resulünün hoşnutluğunu kazanmış; yüksek ahlak ve faziletlerle donanmış nesiller yetiştirmektir. Bu sebepledir ki, evlenecek tarafların bir yuva kurmadan önce, iyi bir evlat yetiştirme konusunda fikir birliğine varmaları hayatî bir öneme sahiptir. Zira din eğitimi, hem bilinçli olmayı hem de büyük çaba sarf etmeyi gerektirir. Bu yolda en büyük sorumluluk da, herkesten önce anne babaya düşmektedir.
Çocuklarımız bizim dünya neşelerimizdir. Aile mutluluğumuzun sebebi, birlikteliğimizin en güzel meyvesidir. Bize verilen bu nimetlere şükür ise, kendilerine karşı sorumluluklarımızı yerine getirmekle olacaktır. Anne-babaların çocuklara olumlu örnek olmaları, Peygamberimizin Hadisi şeriflerinde belirttikleri gibi kolaylaştırmaları, zorlaştırmamaları; müjdelemeleri, nefret ettirmemeleri, en önemlisi de korkutarak değil sevdirerek öğretmeleri gerekir.[1] Çocukla olan iletişim, beden diliyle güçlendirilmeli ve sevgi muhtevalı sözcüklerin albenisi kuşanılmalıdır. Sevgi içerikli kelimeler, güzel sözler, takdir ve iltifat yüklü kelimeler, çocuğun inançla olan bağlarını kuvvetlendirirken; çocuğun aileyle olan bağlarını da artıracaktır.
Dinimizde çocuğun yetişme ve terbiyesinde anne-babaların rolü şu hadiste açıkça dile getirilmiştir: “Her çocuk Müslüman olarak doğar. Daha sonra ise anne-babası onu Yahudi, Hıristiyan yahut da Mecusi yapar.”[2] Buradan da anlaşıldığı gibi, bütün toplum hayatının temelini oluşturan sosyal kuralların, inançların, adetlerin, göreneklerin ve kıymetlerin öğrenildiği yer olması yönüyle aile adeta mini bir toplum modelidir. “Ev küçük bir millet, millet de büyük bir hanedir” sözü de bu anlayışın bir ürünü olarak dilimize girmiştir.
Dinimize göre eğitim, ne okul duvarları arasına, ne eve, ne de belli bir yaştan sonrasına hasredilen bir şeydir; eğitim, hayat boyu ve her yerde olma niteliğine sahiptir. Geleceğini düşünen insanlar, yarınlarını düşünen toplumlar, çocuklarına karşı en güzel davranış şekillerini geliştirmek, onları milli ve manevi değerlere bağlı fertler olarak yetiştirmek zorundadırlar. Sevgili Peygamberimiz sorumluluklarımızı yerine getirmemizi bizlere şöyle bildirmektedir. “Hepiniz çobansınız; hepiniz güttüğünüz sürüden sorumlusunuz. Devlet reisi de bir çobandır ve sürüsünden sorumludur. Erkek ailesinin çobanıdır ve sürüsünden sorumludur. Kadın kocasının evinin çobanıdır ve sürüsünden sorumludur. Hizmetkâr efendisinin malının çobanıdır; o da sürüsünden sorumludur. Netice itibariyle hepiniz çobandır ve güttüğü sürüden sorumludur.”[3]
Yarınımızı belirleyecek çocuklarımızın eğitiminin en temelinde, onlara verilecek İslamî terbiye yatmaktadır. Çünkü insan ilerleyen yaşlarda ilmi ve kendisinin ihtiyaç duyacağı birçok şeyi öğrense de, terbiyeyi aile yuvasında sağlam bir şekilde almadıkça, daha sonra bu hususu elde etme imkânı bulamamaktadır. Terbiye ise ancak, her durumda çocuklarımızın ruh ve beden özelliklerini göz önüne alarak, ayrım yapmadan sevgiyle, merhametle, anlayışla ve sabırla kendilerini yetiştirmeye özen göstermekle ve onlara bilfiil güzel örnek olmakla mümkündür.
[1] Ebû Dâvud, Edep, 20 ; Müslim, Cihâd, 6.
[2] Buhari, cenaiz, 80; Müslim, kader, 22,23,24.
[3] Buhari, Cuma, 11; Müslim, imare, 20.
BENZER KONULAR:
Answer ( 1 )
Please briefly explain why you feel this answer should be reported.
İslam’da çocukların yetiştirilmesi, ebeveynler ve bakıcılar için önemli bir sorumluluk olarak kabul edilir. İslam, çocuk yetiştirmede hem sevginin hem de disiplinin önemini vurgular, onların duygusal esenliğini beslemek ile ahlaki değerler ve disiplini aşılamak arasında bir denge kurar. Aşağıdaki noktalar, çocuk sevgisi ve disiplini konusundaki İslami bakış açısını vurgulamaktadır:
Sevgi ve Şefkat: İslam, çocuklara karşı sevgi ve şefkat ifade etmenin önemini vurgular. Hz.Muhammed (s.a.v.) çocuklara şefkat ve şefkat göstermiş, ana babaları da çocuklarına sevgi ve şefkat göstermeye teşvik etmiştir. Müslümanlar, besleyici ve destekleyici bir ortam yaratarak çocuklarına sevgi, ilgi ve şefkat göstermeleri için teşvik edilirler.
Yetiştirme Sorumluluğu: İslam’da çocukları yetiştirmek ve beslemek için birincil sorumluluk ebeveynlere ve bakıcılara aittir. Fiziksel, duygusal ve ruhsal ihtiyaçlarını karşılamaları beklenir. İslam, ebeveynleri çocuklarıyla kaliteli zaman geçirmeye, birlikte faaliyetlerde bulunmaya, güçlü sevgi ve güven bağları kurmaya teşvik eder.
Ahlaki Değerlerin Öğretilmesi: İslam, çocuklara ahlaki değerlerin aşılanmasına ve karakter gelişimine güçlü bir vurgu yapar. Ebeveynler, çocuklarına dürüstlük, nezaket, adalet, saygı ve empati dahil olmak üzere İslam’ın ilkelerini öğretmeye teşvik edilir. İslami öğretiler, çocuklarına ahlaki değerleri aşılamak ve onlara doğru ile yanlışı ayırt etmeyi öğretmek için ebeveynler için bir rehber görevi görür.
Disiplin ve Sınırlar: İslam, çocukların yetiştirilmesinde disiplinin önemini vurgular. Ebeveynler, uygun sınırlar koymaya ve açık kurallar ve yönergeler oluşturmaya teşvik edilir. Disiplin, çocuğun yaşı ve anlayışı dikkate alınarak nazik, adil ve tutarlı bir şekilde uygulanmalıdır. Fiziksel ceza veya taciz İslam’da kesinlikle yasaktır.
Olumlu Takviye ve Teşvik: İslam, ebeveynleri çocuklarının davranışlarını şekillendirmek için olumlu takviye ve teşvik kullanmaya teşvik eder. İyi davranışları övmek ve kabul etmek, ödüller sunmak ve rehberlik ve destek sağlamak, çocukların benlik saygısı ve olumlu bir benlik imajı geliştirmelerine yardımcı olur. İslam, çocukların yetiştirilmesinde iyi davranışları teşvik etmenin ve olumlu nitelikler beslemenin gerekli olduğunu öğretir.
İletişim ve Rehberlik: İslam’da çocuk yetiştirmede etkili iletişim ve rehberlik şarttır. Ebeveynler, çocuklarını dikkatle dinlemeye, endişelerini anlamaya ve İslami ilkelere dayalı rehberlik sağlamaya teşvik edilir. Açık diyalog, karşılıklı saygı ve anlayış, sağlıklı ebeveyn-çocuk ilişkilerini geliştirir ve çocuğun genel gelişimine katkıda bulunur.
Örnek Olmak: İslam, ebeveynlerin davranış ve karakterleriyle örnek olmaları gerektiğini vurgular. Çocuklar gözlem yoluyla öğrenir ve ebeveynler, çocuklarının benimsemesini istedikleri değerleri somutlaştırmaya teşvik edilir. Dürüstlük, dürüstlük, nezaket ve Allah’a bağlılık konusunda rol model olmak, çocukların güçlü bir ahlaki temel geliştirmelerine yardımcı olur.
İslam’da çocuk sevgisi ve disiplin el ele gider. Anne ve babaların çocuklarına gösterdikleri sevgi ve şefkat ile onları doğru yola yönlendirme sorumluluğu arasında denge kurmaları beklenir. Anne babalar, sevgi dolu bir ortam yaratarak, ahlaki değerleri öğreterek, uygun sınırlar koyarak ve rehberlik ederek, çocuklarını topluma olumlu katkıda bulunan erdemli bireyler olarak yetiştirebilirl