1) ERKEĞİN AVRET YERLERİ:

İki kısma ayrılır:

1- Erkeğin erkeğe karşı avret yeri; göbekten diz kapağına kadar olan kısımdır (dizler de dâhil).

2- Erkeğin kadına karşı avret yeri; aynen öbüründe olduğu gibi, göbekten dize kadar olan kısımdır. Erkeğin mezkûr avret yerlerini açık olarak başkalarına göstermesi ve başkasının oralara bakması -özür hâli hâriç- câiz değildir, haramdır. Bu yerlerin örtülmesi farzdır. Ancak erkeğin kendi karısı bundan müstesna olup, eşine karşı her tarafını göstermesi câizdir. Zevcesinden başka, herkes için avret hâli aynıdır.

2) KADININ AVRET YERLERİ:

Bu da ikiye ayrılır:

1 – Kadının kadına karşı avret yeri; erkeğin erkeğe olan avreti gibidir. Yâni göbekten diz kapakları altına kadardır. Bu meselede, en yakın akrabalık ve yabancılık eşittir. Ancak bu vaziyet, Müslüman kadınları arasındadır. Müslüman olmayan (gayr-i müslim) yabancı kadınlara, örtünmeden bu şekilde görünmeye gelince, ihtilaflı olmakla beraber- esasen bu durum câiz değildir.

2- Kadının erkeğe karşı avret yeri ise; kendisine nikâh düşen “nâmahrem” erkeklere karşı yüz ve eller hariç; bütün bedenidir. Bu şahıslar amcaoğlu, teyzeoğlu, dayıoğlu, kayın gibi akraba seviyesinde olsalar dahi yine böyledir. Binâenaleyh, istisnalar dışında kalan bütün vü cudunu ve saçlarını onlardan örtmek farzdır, zaruret olmadıkça açılması ve bakılması haramdır. Yüz ve eller bundan müstesnâ olup, bunlar avretten sayılmamıştır; fakat ayakların durumu ihtilâflıdır. Bu mes’elede kat’iyet olmamakla beraber, ihtiyatlı olmak ve ayakları da örtmek gerekir. Uygun olan budur. Fakat bazen iş icabı, kolların ön kısmının açılmasına müsâade vardır. (Eğer yüz-göz makyajlı, boyalı-moyalı gösterişli ise, o şekilde nâmahreme görünmek caiz olmaz.)

Kadının, kendisine nikâhı düşmeyen “mahrem” erkeklere karşı avret durumuna gelince: Baba, kayınbaba, oğul. kardeş, kardeşoğlu, amca, dayı… gibi, kadının evlenmesi ebediyen haram olan yakın hısımlarına karşı, saçını, başını, boynunu, göğsünü -karnını değil- pazılarla kollarını, dizden aşağı baldırlarını açıkta bulundurması ve onların bakması veya dokunması aslında câizdir. Çünkü böyle yakın akrabaya karşı şehvet değil, şefkat hâkimiyeti vardır. Ancak bunun câiz olması da, şehvetten emin olmaya bağlıdır. Şayet bu durumda şehvete kapılma ihtimali varsa, o zaman bakmak ve dokunmak câiz olmaz, haram olur.

(Savaş esiri gayr-i müslim kadın hizmetçi “câriye”ler ise, hür kadınların yalnız mahremlerine görünebildiği kıyafetle, yâni baş, kol ve benzeri yerleri, açık olarak ya bancılara görünebilirler.)

Avret olan şeyler, vücuddan ayrılmış veya ölüm hâlinde- olsa bile, bakılması haramdır.
Kadının elindeki kına ve yüzük gibi ziynetlere ve elbise sine bakmak helâldir. Fakat altın, inci gibi boynundaki süslerini elbise üzerine çıkarıp, yabancılara teşhir etmesi câiz değildir. Çünkü onlar, örtülmesi icap eden yerlere mahsus, gizlenmesi gereken zinetlerdir.

Kadının örtünmesi hususundaki veciz ayet-i kerime “hicap ayeti” şöyledir:

“Mü’min kadınlara da söyle: Gözlerini haramdan sa kınsınlar. Zînetlerini (zînet yerlerini) açmasınlar. Bunlardan gö nen kısmı (yüz ve eller) müstesna. Baş örtülerini, yakalarının üstünü kapayacak surette koysunlar…”

BENZER KONULAR:

• Müslüman kadının giyimi, kıyafetleri, örtülmesi nasıl olmalıdır?
• Camiye girerken nelere dikkat etmeliyiz?
• Atletli gezmek günah mı
• Ölüyü öpmek caiz mi?
• Hangi Durumlarda Namaz Kabul Olmaz?
• Tümünü görüntüle.