Eşim ile annem ve babam anlaşamıyor

Aile konusunda bir arada bir derede kalmak

Selamün aleyküm. 33 yaşında bir garip adamım. 1 buçuk yıl önce 2.çocuğum dünyaya geldi. O kadar sevinçliydim ki anlatamam. Bir kızım olmuştu. Ama o mutlu günümü zehir ettiler. Kız kardeşim hastaneye geldi. Odaya gelmeden nesaj atmış senle konuşacaklarım var diye. Geldi konuştuk. Annem evde ağlıyormuş. Sebep;ben anneme gel dememişim. Halbuki eşimin doğuma girişinde aradım. Çocuk olunca aradım. Anne torunun dünyaya geldi dedim. Soğuk soğuk iyiiii yaşı uzun olsun dedi. Söyleyiş tarzıyla yıkıldım. Doğum öncesi eşimin anası geldi 1 hafta öncesinden. Zaten ilk çocukta da sıkıntılar olmuştu. Ben de annesinin gelmesini kabul ettim. Arkadailar böyle bir zamanda gel denmesini mi bekler bir ana baba. Hani torun dünyanın en güzel şeyiydi. Hani evlattan bile değerliydi. O akşam annem babam falan geldi hastaneye. Annemin surat 5 karış. Anne dedim yarın çıkınca babam bizi bıraksın sen de gel istersen. Not: anam çalışan kızının çocuklarına bakıyor. Yok dedii. Biz ilçede otururuz. Annemler il merkezindedir. Babam bizi eve getirdi. Çocuğun adını ona koydurdum. 1 hafta geçti anamı aradım . Demediğini bırakmadı telefonda eşime bana ve annesine. Benim korkum günaha girme diyorum. Kadın hakaretlerine devam ediyor. Kapattım telefonu babamı arayıp şikayet ettim. Baabm bir insanda din iman yoksa ne yapacaksın dedi. Benden yanaydı. 2 hafta sonra babamın çalıştığı yere gittim. İl merkezinde işim vardı. Dedim dönüşte ziyeret edeyim. Ben anama babama hiçbir hakarette saygısızlıkta bulunmadım. Babam bana ana baba bedduası alma demesin mi. Ya ben ne yaptım dedim. İkinci kızlarının olaylarla alakası yok. Benim bir suçum terbiyesizliğim yok bana mesaj atıyor senin de çocukların var sana da onlar yapacak diye. Ağzının payını verdim. Babam bunun bile lafını etti. Yine yıkıldım. Aramadım sormadım. Bir kandilde ALLAH içime bir ferahlık verdi ve aradım dedim ki baba çocuk 6-7 aylık ol du. Bakın gelmezseniz ben bayramda onları getirip göstermiyecem. Ben evladınızım gelirim ama onları getirmicem. O zaman babama ben hakkımda söylediği sözde ona evlatlık yapmamışım lafı vardı. Başkasından duydum bunu. 3 yıl içimde sakladım. Sonunda söyledim. Öyle bişey yok falan filan dedi. Arkadaş kapattık yine aynı ya ben bir garip tek oğlunuzum hiç mi kıymetim yok. Yine aramadı sormadılar. Ellerde neler var torunları için ölürler. Ama onların derdi günü ortanca kızları damatları ve torunları. Haksızlık yapıyırlar evlat ayırıyorlar. Eşim anne baba deyip saygıdan başka birşey göstermedi. Ama eşime ve ailesine karşı kin besliyıorlar.Bir başka kandil günü annem aradı. Ben konuştum.Dedi size geleceğiz. Buyrun gelin ana dedim. Babamla konuşmadım dedim ayıp oldu.Aradım hemen dediki karın annenden özür dilemezse gelemyeceklermiş. Arkadaş bu kadın ne yaptı da özür dikesin. Hak var hukuk var. Dediler illaki onunla konuşacaz. Hanım en sonunda aldı telefonu anlattı babama sıkıntılarını. Oradan annemin işine gelmeyince mübarek kandil günü ALLAH belanı verisn diye haykırdı kadına. Haım yine birşey demedi.Ama dünyası başına yıkılmış gibi oldu.Ramazan bayramında ben tek gittim. Diyeceksiniz sonrasında bir fark oldumu? Yok kardeşim nerdeee? Kurban bayramı için bana ciğeri 5 para etmez ana babasına asilik etmiş yeğeniyle haber göndermiş babam. Kurbanda çoluk çocuğuyla gelmezse reddedeceğim diye. Hanımla konuştum. Çıktık gittik. Babam hanıma elini vermedi eli pismiş sözde. E o zaman bana niye verdin? Çocuklarımı neden kucakladın? Elin kzı darılmaz mı. Birşeyler düzelir diye gitmişiz. Yazık değil mi? El gibi karşılandık. Ayrıldık. Sonra da bazı sıkıntılar oldu. Benim eşim bir saygısızlık yapmadı. Namussuzluk yapmadı. Çocuklarına iyi bir ana bana hayıırlı bir eş size hayırlı bir gelin değil evlat olmaya çalıştı hep. Beni karım dolduruyormuş. O aratmıyormuş. Babamı sürekli dolduruyorlar. Ailem her zaman eşimden yana üzerime geldi. Bu mudur ana babalık? Eşim diyor ki onlar bize sevgilerini göstermezlerse ben hiçbir şekilde eskisi gibi olamam. Hele o bela okuma herşeyi bitirdi diyor. Anamda namaz ibadet hiçbirşey yok. Suratı asık bir insan. Ben yuvamı yıksam iyi mi olacak? Babamı en son ben aradım. Sonra annemi aradım pişman oödum 1 ay önce. Sonrasında yine bir evladımız var ne yapar ne eder diye sormadılar. Ya beni bırakın şu iki küçük çocuk için arasaydınız keşke. Veya bana sitem için arasaydınız. Ama yok biz kçtüyüz. Herkesle iyiyiz onlara kötüyüz. Arkadaşlar ben eşimi zorlasam unutacaksın herşeye aynen devam desem yuvamın selameti sallantıya girecek. Beni iki arada bir derede bıraktılar. Bu konu hakkında tavsiyeniz var mı. Ahhh bir ışık görsem ana babamdan. Ama yok hep kötülük düşünüyorlar. Elbette herşey ALLAH ındır ondandor sabrediyorum. Ama içim içimi yiyip bitiriyor. Dualarınızı beklerim. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.