Selamın aleyküm 16 yıllık evli ve 3 oğlu olan bir kadınım. Yaklasık esımle 7 8 yıldır İslam uzere yasamaya calısıyoruz. Eşim çok celallı kavgacı en kucuk olayda bagırıp cagıran biridir. İslama karsı oldukca hassastır. Ancak ailesine gostermesı gereken merhameti gostermeyıp zalimce davranışlar sergiler ve bundan hıc cekınmez. Cok kez bosanma aaamasına geldik kendi isteğiyle. Bosanma lafı agzına sakız olmus erkeklerdendır. Ama ben hep sabrettim cocuklarımız var onlar icin devam edelim VS. Hep yatıstırma egılımınde oldum. Dunya gorusumde farklı oldugu icin ona Allah rızası için sabretmeye karar verdim uzun zamandır. Dunya ıcın degil ahiret ıcın yasadıgı her fırsatta dile getırmeme ragmen sureklı yaftalar beni sen oylesın boyle sın insan degılsın sureklı hakaretler. Bi psikologa gitsem bana direk bosan der ama ben manevi bir cevap istiyorum. Boyle bir durumda cocuklarımın psikolojisini dusunup ayrılmalımıyım yoksa Allah’ın rızasını kazanmak icin sabretmeye devam mı etmeliyim?