Garanik olayı nedir gerçek bir olay mıdır

Selamun aleyküm hocam. Kur’an’ı Kerim’e Garanik Olayıyla ilgili Ayetler veya Sureler indimi? Yani Ayetin veya Surenin nüzul sebebi Garanik Olayı olan Ayetler veya Sureler varmı? ve Hz Muhammed’e Garanik Olayıyla ilgili bir Vahiy geldimi? Yani sormak istediğim Garanik Olayıyla sebepli Kur’an’a veya Hz Muhammed’in kendisine Vahiy geldimi?
2. Garanik Olayı Hz Muhammed’in ölümünden öncemi yaşanmıştır? yoksa Hz Muhammed’in ölümünden sonramı yaşanmıştır?

Garanik, Mekkeli müşriklerce put anlamında kullanılan ve bazı rivayetlere göre şeytanın Kur’an âyetleri arasında göstermeye çalıştığı metinde geçen bir kelimedir.

Putlardan Şefaat Bekleyen Müşrikler Ve Garanik Olayı

İnsan, gerek ruhu, gerekse bedenî yapısı itibariyle en seçkin canlı ve Allah’ın büyük eseridir. Ne var ki, ruhunun yüceliğini bilmeyen, aklını vicdanıyla birleştirmeyip gerçeği araştırmayanlar, kendilerini bayağı bir canlı sanıp, ya kendileri gibi bir canlı fâniye tapmakta, ya da insan eliyle şekillendirilen cisimlerin önünde eğilmekte ve onları Allah yanında şefaatçi kabul etmektedirler; aynı zamanda onlarda ilâhî kudret bulunduğunu id­dia ederek Allah’a ortak koşmaktadırlar. Oysa Allah’a çok yakın olup nur­dan yaratılan melekler bile şefaat yetkisine sahip değillerdir; meğerki Ce-nâb-ı Hak onlara bu hususta izin vermiş ola..
26. âyetle bu inceliğe değinilerek hakikatin ışığı yansıtılmakta ve in­karcı şaşkınlar uyarılmaktadır.
Nitekim Yakut el-Hamevî (H : 626) Mu’cemü’l-buldan adlı coğrafya ki­tabında, Mekke ve çevresindeki putperest müşriklerin, cahiliye devrinde Kabe’yi tavaf ederken putlarının şefaatçi olduklarını şu sözleriyle dile ge­tirdiklerini şöyle kaydetmiştir;
«Lât ve Uzzâ; diğer üçüncüsü Menât. Bunlar cidden yüce alaca gü­vercinlerdir ve elbette bunların şefaati umulur.»
Hz. Muhammed’i (A.S.) küçük düşürmek ve O’nun gönüller üzerindeki tesirini gidermek veya azaltmak amacıyla, İslâm’a sızan bazı maksatlı ki­şiler, bir de «Garanik olayı» diye bir olay uydurarak zihinleri bulandırmaya çalışmışlar. İddialarına göre : Resûlüllah (A.S.) Efendimiz Necm Sûresinin 19 ve 20. âyetlerini okuduktan hemen sonra şöyle bir ilâvede bulunmuş «Tilke garâniku’l-ulâ ve inne şefaatehünne le-türeâ» yani «Lât, Menât ve Uzzâ yüee güvercinlerdir ve elbette onların şefaatleri umulur.»
Bu büyük bir iftira ve bühtandır. Allah’ı ve Resûlüllah’ı (A.S.) böyle bir hatâ ve sözden tenzîh ederiz. Oysa Resûlüllah (A.S.) Kureyş Kabilesi’nden birçok,kimselerin de bulunduğu bir mecliste yukarıda sözünü ettiğimiz 19 ve 20. âyetleri okuyunca, müşriklerden biri aynı tonda sesini yükselterek naklettiğimiz cümleyi söylemiş ve dikkatle dinlemeyen birkaç kişi o cüm­lenin de Resûlüflah (A.S.) Efendimiz tarafından söylendiğine zahip olmuş­lar; sonra da .mesele anlaşılınca onlar da tevbe edip şüpheden kurtul­muşlar.