Hz. Süleyman’ın Vefatı

SORU: Hz. Süleyman’ın nasıl vefat ettiğine dair bilgi edinmek istiyorum. Bilgi verir misiniz?

CEVAP: İbn Kesir’in Kısas-ı Enbiya isimli eserinde Hz. Süleyman’ın vefatından söz edilirken şu ayet zikredilmiştir:

(Süleyman’ın) ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü ancak değneğini yiyen bir ağaç kurdu gösterdi. Bu suretle yere kapanıp yıkılınca öldüğü anlaşıldı. Eğer cinler gaybı bilselerdi, o küçük düşürücü azap içinde kalmazlardı. (Sebe/14)

Bu ayetle işaret edilen durumu anlatan bir hadis rivayet edilmektedir: “Hz. Süleyman namaz kılarken önünde yeşermiş bir ağaç görür, ona “adın ne?” diye sorardı. Ağaç da; şudur, derdi. Hz. Süleyman ağaca: ‘Niçin yaratıldın?’ diye sorar, “Fidan olarak yaratıldım” cevabını alırsa diktirir, “bir hastalığa şifa olarak yaratıldım” cevabını alırsa, onu yetiştirirdi.

Bir keresinde namaz kılarken (gene) bir ağaç gördü. Hz. Süleyman ona “adın ne?” diye sordu. Ağaç: “Harrub” dedi. Hz. Süleyman: “Niçin yaratıldın?” diye sordu. Ağaçtan “Bu beytin (Beyt-i Makdis’in) harab olması için” cevabını alınca Hz. Süleyman şu sözleri söylemiştir: “Allahım! Benim ölümümü cinlerden gizle, onlara bildirme. Tâ ki insanlar, cinlerin gaybı bilmediklerini öğrensinler.”

Hz. Süleyman Harrub ağacın(dan bir dal)ı yontarak baston yaptı. Bir yıl boyunca bu bastona dayandı. (Oysa bu sürede Hz. Süleyman vefat etmiş durumdaydı.) Cinler (Hz. Süleyman’ın gözetiminde) çalımaya devam ediyordu. Bastonu bir ağaç kurdu yedi. (Böylece ona dayanmakta olan Hz. Süleyman yere düştü.) Bu suretle ortaya çıktı ki eğer cinler gaybı (Hz. Süleyman’ın vefat ettiğini) bilmiş olsalardı bir yıl boyunca kendilerini horlayan bu azap içinde kalmazlardı.

Heyseme’den şöyle bir rivayet vardır: Hz. Davud’un oğlu Süleyman ölüm meleğine şöyle dedi: “Ruhumu almak istediğinde bana bildir.” Azrail bu isteğe şöyle cevap verdi: “Onu ben senden daha iyi bilmiyorum. Ölüm yazılan bir yazıdır. Kitap halinde bana verilir. Orada vefat edecek kimselerin adı vardır.”

Fi Zılâî’il Kur’an isimli tefsirde şu bilgileri görmekteyiz:

Rivayet olunduğuna göre Hz. Süleyman’ın eceli geldiğinde bastona dayanıyordu. O sırada cinler onun emrinde ve gözetiminde (Mescid-i Aksa’yı inşâ etmek üzere) güç işlerde çalışıyor, gidip geliyorlardı. Bastona dayılı halde duran (fakat vefat etmiş bulunan) Hz. Süleyman’ın ölümünü, ağaç kurdu bastonu yiyinceye kadar anlayamadılar. Bu kurdun, evlerdeki tavan, kapı ve direk gibi ahşap kesimleri korkunç bir oburlukla yiyerek gıdalanan kurt olduğu söylenmektedir.

İşte bu kurt bastonu yeyip kertince, baston Süleyman’ın ağırlığına dayanamadı ve Süleyman yere düştü. Cinler ancak bu sırada onun öldüğünü anladılar. Böylece ortaya çıktı ki (onlar da gaybı bilmiyorlar) eğer gaybı bilselerdi (Hz. Süleyman’ın ölmüş cesedinin önünde) kendilerini horlayan bu çalışmanın işkencesi içinde kalmazlardı.

İşte bir takım kimselerin taptığı cinler bunlardır! Onlar Allah’ın kullarından bir kula (Süleyman’a) müsahhar kılınmış (emrine verilmiş) cinlerdir. Bu cinler ki kendilerine yakın olan gaybı bilemiyor, oysa bir takım kimseler bunlardan uzak gaybların sırlarını öğrenmek istemektedirler!

Hz. Süleyman’ın Halısı