Kuranı kerimdeki 14. sure İbrahim suresi ile ilgili bilgiler kısaca

İbrahim suresi, ismini içinde ismi geçen ve kıssaları olan Hz. İbrahim peygamberden almıştır. Bu sure toplamda 52 ayetten oluşmuştur. Peygamber efendimize Mekke döneminde iken nazil olmuş bir suredir. İbrahim suresinin başlıca konuları; imanın temel konularından olan Allah’a iman, tüm gelmiş olan peygamberlere iman, öldükten sonra dirilmek ve hesaba çekilmek gibi konulara değinilmiştir.

İbrahim suresi konusu ve içerdiği mesajlar

İbrahim Sûresi

Kur’ân-ı Kerîm’in 14. sûresi
Bir bölümünde Hz. İbrahim’in yaptığı du­alara da yer verildiği için sûre bu adı almış­tır. Mekke döneminde nazil olmuştur. 52 âyettir. Âyet sonlarına ahenk veren fasıla­ları hemze, be, dâl, râ, ze, sâd, zı, lâm, mim venun harfleridir.
Bu sûrede, Kur’ân’ın gerçek Allah kelâmı, Peygamberimizin de gerçek Allah Elçisi olduğu, bir tek Allah’a inanılması gerektiği bildirilerek, Allah yolundan alıkoyan inkar­cılar kınanmakta, onların âhiretteki acıklı durumlarına değinilmekte ve Peygamber­lere karşı olumsuz tavır takınan toplumla­rın başlarına gelenler anlatılarak, bunlar­dan ibret alınması istenmektedir. Ayrıca Allah’a dayanılıp güvenilmesi, namazın kılınması, Allah yolunda harcama yapılma­sı, Allah’a ibadet edilmesi ve Kur’ân’dan öğüt alınması Duyurulmaktadır.

Sürede bahsedilen konular ve bazı sonuçlar özetle şunlardır:

* Kur’ân-ı Kerîm, Yüce Allah tarafından Peygamberimize indirilmiş bir kitaptır. Cenab-ı Hak her peygamberi kendi toplu­munun diliyle göndermiştir (âyet: ı, 4).
* Göklerde ve yerde olan her şey Yüce Allah’ındır, O’nun her şeye gücü yeter (2,19-20).
* Âhireti bırakıp dünyayı tercih eden, Al­lah yoluna engel olmaya ve onu bozmaya çalışan inkarcılara şiddetli azap vardır (2-3).
* Bütün peygamberler, toplumlarını tek Allah inancına (tevhid akidesine) çağırmış, ama çok defa yalanlanmışlar ve yurtların­dan çıkarılmışlardır. Fakat sonunda asıl galip gelenler, Peygamberler olmuştur. İnkarcılar ise helak olup gitmişlerdir; onlar ayrıca âhirette ağır bir azaba da çarptırıla­caklardır (5-17).
* Yüce Allah, Hz. Musa’yı toplumunu ay­dınlatmak üzere mucizelerle göndermiştir. O, kavmine, Allah’ın yardım ve lütuflannı hatırlatarak, O’na şükretmelerini, nankör­lükte bulunmamalarını söylemiştir. Geçmiş inkarcı toplumların başlarına gelenlerden ibret alıp, onların peygamberlerine davrandıkları gibi davranmamalarını istemiştir (5-13).
* Yüce Allah, verdiği nimetlere karşı şük-redene daha fazlasını verir, nankörlük ede­ne ise şiddetli azap vardır. Aslında şükre­den, kendi lehine davranmış olur; çünkü Allah’ın buna ihtiyacı yoktur (7-8).
* Müminler, Allah’a dayanıp güvenmeli, bu uğurda başlarına gelecek eziyetlere katlanmalıdır (n-12).
* Yüce Allah, peygamberlerine her za­man yardım etmiş; inkarcı zorbaları hüsra­na uğratmıştır. Onlar âhirette ayrıca azaba çarptırılacaklardır (14-17).
* İnkarcıların yaptıkları işler, şiddetli rüz­gârların savurduğu kül gibidir, ellerine hiçbir şey geçmez (18).
* İnsanlar kıyamet gününde, kendilerini saptırmış olan önderlerini suçlarlar. Ayrıca şeytan da onlara, kendisini suçlamamaları-nı, asıl suçun kendilerinde olduğunu söyler. O gün zalimlere elem verici azap vardır. İman edip salih amel işleyenler ise, içinde sürekli kalacakları cennetlere konulacaktır (21-23).
* Güzel söz, kökü sağlam, dalları göğe doğru uzanmış, meyveli güzel bir ağaç gibidir. Kötü söz ise, köksüz, kötü bir ağaca benzer (İman ile küfrün, mümin ile kâfirin durumu da böyledir). Yüce Allah, müminle­rin hem dünyada hem âhirette durumlarını sağlamlaştırır (24-27).
* İnkarcı önderler, toplumlarını felâkete sürüklerler; bu bakımdan onların varacağı yer ateştir (29-30).
* Müslüman, namazlarını kılmalı ve Allah yolunda harcamada bulunmalıdır. Yüce Allah, gökleri ve yeri yaratmış, yağmurları, denizleri, ırmakları, güneşi, ayı, gece ve gündüzü insanların emrine vermiş, ayrıca sayısız nimet ihsan etmiştir. O’nun nimeti saymakla bitmez; öyleyse O’na karşı nan­körlük edilmemelidir (31-34)-
* Hz. İbrahim’in yaptığı gibi, Allah’a bol bol dua etmeli, O’ndan afv, mağfiret ve esenlik istenmeli, hayırlı ve salih evlat ni­yaz etmelidir. Ayrıca ana-babaya ve bütün müminlere de bağış dilenmelidir (35-41).
* Âhirette inkarcı zalimler, faydasız bir pişmanlığa kapılacak, perişan olacaklardır. Böyle bir duruma düşmemek için yalnız Allah’a kulluk etmeli ve Kur’ân’dan öğüt almalıdır (42-52).

BENZER KONULAR:

• İbrahim suresi hakkında bilgi
• İbrahim suresi adını nereden almıştır
• Nisa suresi, 163. ayeti Kur’an mealinden bulup defterinize yazınız.
• Hz. İbrahim’in Kuranda geçen mucizeleri
• Ankebut Suresi İle ilgili Kısaca Bilgi
• Tümünü görüntüle.