Selâmün aleyküm. Hocam ben henüz çok genç bir kardeşinizim ve içimde sürekli bir kaygı ve korku var. Yanlış bir şey düşündüysem veya yaptıysam diye aşırı derecede endişeleniyorum ve sürekli “Allah’ım sana, peygamberlerine kurban olurum” diyorum. “Bir saygısızlığım, bir kusurum olduysa affet” diyorum. Düşünmekten bu dünyayı yaşayamaz oldum adeta. Ben Rabbimi bu kadar sevip aynı anda korkarken, bu kötü düşüncelerden “ya benden geliyorsa?” deyip kendimi yiyip bitiriyorum. Veya benden gelmediğine kendimi ikna ediyorum diyelim, bu sefer de analiz etmeye çalışırken bile isteye kendi irademle aklıma getirmiş oluyorum ve o zaman da onun için kendimi yiyip bitiriyorum. Anlayacağınız bir çıkmazdayım. Eski günlerime ne kadar da çok şükretmeliymişim meğer… Elhamdülillah…
Ne olursunuz bu imandan kaynaklanıyor deyin, içimi ferahlatın.