Paylaş
İnşirah suresinde ne anlatılmak isteniyor
Question
İnşirah süresinin ana konusu nedir? kısaca özet
İnşirah süresi neyi anlatır İnşirah süresinin açıklaması
Sûrede Yüce Allah’ın Hz. Peygamber’e manevî lütufları özetlenmekte, her güçlükle birlikte mutlaka bir kolaylığın olduğu bildirilerek Mekke’de putperestlerin baskısı yüzünden sıkıntı çeken Resûlullah ile müslümanlara teselli ve ümit verilmekte; onlardan Allah’a ibadet ve itaatini sürdürmeleri istenmektedir.
Bu surenin konusu, önceki sure gibi, Peygamber (s.a.)’in şahsiyeti ve Allah Tealâ’nın ona lütfettiği, hamdi ve şükrü gerektiren büyük nimetlerdir.
Dört konuyu ihtiva etmektedir:
1- Allah Tealâ’nın Peygamberi Muhammed (s.a.)’e verdiği üç nimetin sayılması. Bunlar da: Göğsünün iman ve hikmetle genişletilmesi, günah ve kirlerden temizlenmesi, dünya ve ahirette değer, makam ve kadrinin yükseltilmesi: “Göğsünü genişletmedik mi? Senden yükünü de attık. Senin sırtına ağır gelmişti. Senin namını da yükselttik.” (1-4. ayetler). Bu da, Rasulullah (s.a.)’ın Mekke’de, Taif ve diğer yerlerde kavminden gördüğü şiddetli eziyete karşı rahatlatılması ve teselli edilmesi içindi.
2- Allah Tealâ’nın zorun kolaylaştırılacağına, üzerindeki sıkıntının giderileceğine, eziyet ve işkencelerin kaldırılacağına dair vaadi ve düşmanlara karşı yardımın yakın olduğunu müjdelemesi: “Demek, hakikaten güçlükle beraber kolaylık var. Muhakkak güçlükle beraber kolaylık var.” (5-6. ayetler).
3- Peygamberliğin tebliğini gerçekleştirdikten sonra, kendisine lütfettiği nimetleri için Allah’a şükür olarak ibadete devamı ve ona sarılmayı emretmesi: “O halde boş kaldın mı hemen başka işe koyul.” (7. ayet).
4- Bütün bunlardan sonra sadece Allah’a tevekkül ve O’nun yanındakileri arzu etmesinin emredilmesi: “Ve ancak Rabbine sarıl.” (8. ayet).
BENZER KONULAR:
- İnşirah suresinin Hikmeti Nedir?
- İnşirah suresinde ne anlatılmak isteniyor
- İnşirah suresi hakkında bilgi
- Asr Süresi Tefsiri Kısaca
- Asr suresi hakkında bilgi
- Tümünü görüntüle.
Answer ( 1 )
İnşirah suresi Ayetlerden Çıkan Hüküm Ve Hikmetler:
Ayetler şu hususlara işaret etmektedir:
1- Allah’ın Peygamberi Muhammed (s.a.)’e, Duha suresindekilere ilâve olarak ikram ettiği nimetlerinden bir başka demet de şudur:
Birincisi: Göğsün yarılması. Yani, geniş, huzurlu, peygamberlik sorumluluğunu ve yükünü taşıyabilmesi için güçlü kuvvetli kılınması.
İkincisi: Onun kıymeti ve mevkiine nispetle ağır ve büyük sayılan günah ve masiyetlerin atılması. Aslında onlar günah değillerdir. Zira peygamberler masumdurlar. O hiçbir puta, heykele asla secde etmemiştir. Peygamberlikten önce de ondan asla küfür sadır olmamıştır. Bu da onun akıl ve ruhunun kemâlini, nefis ve hevadan kaynaklanan günahtan beri olduğunu gösterir. O nefis ve hevadan masumdur.
Üçüncüsü: Namının yüceltilmesi, dünya ve ahirette makamının ve mevkiinin yüksek tutulması, makamının bütün lekelerden arındırılması. İbni Abbas şöyle dedi: Ona şöyle diyor: Ezanda, ikamette, teşehhütte, cuma günü minberlerde, ramazan ve kurban bayramlarında teşrik günlerinde, Arefe gününde, şeytan taşlamalarında, Safa ve Merve’de, nikah hutbelerinde, yerin doğusunda da batısında da ben anıldıkça sen de anılıyorsun.
Bir kişi Allah Tealâ’ya kulluk yapsa, cenneti ve cehennemi, her şeyi tasdik etse de Muhammed’in Allah’ın rasulü olduğuna şahitlik etmese hiçbir şeyden yararlanamaz ve kâfir olur.
2- Allah, kullara rahmet ve kolaylık için her zorlukla beraber iki kolaylık yaratmıştır. Bir grup şöyle dediler: Arapların adetlerindendir; bilinen bir isim zikredip onu tekrar ettiler mi o, o dur. Eğer nekre yaparlarsa o tekrarladıkları, öncekinin aksine başkadır. Bu ise umut daha güçlü olsun, daha çok sabredilsin diyedir.
3- Salih amele devama teşvik vardır. Akıllı kişi vakitlerini tembellik ve boşlukta geçirmemeli, bütün gücü ile dünya ve ahirette ona yarayacak şeylerin tahsiline yoğunlaşmalıdır.
4- Yalnız Allah’a tevekkül ve O’na rağbet etme, yüce zatına yalvarma. Muhakkak O, yöneliş ve yalvarış için en lâyık olandır. Amel-i salihin sevabı da ancak O’ndan istenmelidir.
İbnü’l-Arabi şöyle diyor: Şurayh’tan rivayet edildi. Bir bayram günü oynayan bir grubun yanından geçerken “Allah bunu emretmedi.” demiştir. Yalnız bu rivayet tartışılır. Çünkü Habeşiler, bayram gününde mescidde, Peygamber (s.a.) onlara bakarken kalkan mızrak oynuyorlardı.
Ebu Bekir Rasulullah (s.a.)’m evine Aişe’nin yanına girmişti. Ensar’ın cariyelerinden ikisi Aişe’nin yanında şarkı söylüyorlardı. Ebu Bekir: “Rasulullah (s.a.)’ın evinde şeytan kavalları mı?” dedi. Rasulullah (s.a.) da: “Ebu Bekir! Onları bırak. Bayram günüdür.” buyurdu. Amele aralıksız devam gerekmez. Bu, insanlara zor gelir