Hocam bilmediğimiz o kadar çok şey var ki ama elimizden geldiğince öğrenmeye çalışıyoruz öğrenince düzeltiyoruz yanlış bilgimzii mesela isa as çarmıha gerildiğini düşünmek sonradan gerçeği öğrenmek öğrenene kadar ki durumda yani öncesinde insan müslüman değilmidir yalnış biliyor diye.

hz İsa’nın yerine çarmıha kim gerildi? Hz. İsa’nın yerine kim öldürüldü

Yahudilerin İnatçı Tutumları

153- Kitap Ehli senin kendilerine gök­ten bir kitap indirmeni isterler. Mû-sâ’dan da bundan daha büyüğünü iste­mişlerdi ve: “Bize Allah’ı apaçık gös­ter” demişlerdi de zulümlerinden dola­yı onları yıldırım yakalamıştı. Sonra da kendilerine bunca açık ayetler ve deliller geldiği halde yine de buzağıya taptılar. Nihayet biz bunları affettik, Musa’ya apaçık bir hüccet verdik.
154- Söz vermelerine karşılık Tûr dağı­nı üzerlerine kaldırdık ve onlara: “Ka­pıdan secde ederek girin.” dedik. “Cu­martesi gününde aşırı gitmeyin” dedik ve onlardan ağır bir teminat aldık.
155- Sözlerini bozmaları Allah’ın ayet­lerini inkâr etmeleri, peygamberleri haksız yere öldürmeleri, “kalplerimiz perdelidir” demeleri yüzünden; hayır Allah küfürlerine karşılık onların kalplerini mühürledi de artık pek azı hariç onlar inanmazlar.
156- Bir de kâfir olmaları ve Meryem’e iftirada bulunmalarından;
157- Ve: “Allah’ın Rasulü Meryem oğlu İsa Mesih’i öldürdük” demelerinden. Oysa onu öldürmediler ve asamadılar; ancak onlara (İsa’ya) benzer gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler an-dolsun ondan yana şüphe içindedirler. Bu hususta onların bilgileri yoktur; ancak zanna dayanmaktadırlar. Onu gerçekten öldürememişlerdir.
158- Bilakis Allah onu kendi katına yükseltmiştir. Allah Azîz’dir, Ha-kîm’dir.
159- Kitap Ehli’nden olup ölümünden önce ona inanmayacak hiç bir kimse yoktur. Kıyamet günü de aleyhlerinde şahit olacaktır.
Nisa suresi
————————————–

İsa (a.s.)’ya kâfir olmaları, İncil’i inkâr etmeleri, bakire ve tertemiz Hz. Meryem’i fuhuş ile itham etmeleri, aralarında salih bir insan olarak bilinen Yûsuf en-Neccâr ile ilişki kurduğunu söylemeleri -ki bu suçsuz bir kimseyi deh­şete düşüren büyük bir iftira, uydurulmuş bir yalandır-, Meryem oğlu İsa’yı öldürdüklerini iddia etmeleri ve onun daveti ile alay olsun diye onu Allah’ın pey­gamberi diye nitelendirmeleri… Buna karşılık Kur’ân-ı Kerîm: O Allah’ın oğlu­dur, diyen Hristiyanlara cevap olmak üzere Meryem’in oğlu olmak ile onu nite­lendirmekte ve Yahudilere de şu şekilde cevap vermektedir: Durum şu ki, onlar iddia ettikleri gibi İsa’yı ne öldürdüler, ne de astılar; fakat Allah bir başka kişi­yi ona benzetti ve onlar da onu astılar. Onlar kesin olarak İsa’yı öldürmediler. Yani öldürdükleri kişinin bizzat İsa olduğunu kesin bir kanaate sahip olarak öldürmüş değillerdir. Çünkü Hz. İsa’ya benzeyen kişiyi öldürüp asanlar, İsa’yı tanımıyorlardı. İncillerde bilindiğine göre ise Hz. İsa’yı askerlere teslim eden kişi İsharyotlu Yahuda’dır.

Bir çok sebep dolayısıyla Allah’ın gazabına uğramayı ve zalim Romalıla­rın tasallutuna maruz kalmayı hak ettiler. Bu sebeplerin bir bölümü ise ver­dikleri sözleri bozmaları; Allah’ın ayetlerini inkâr etmeleri; Hz. İsa ile Muhammed’in peygamberliğini kabul etmeyişleri; haksız yere günahsız olarak pey­gamberleri öldürmeleri; kalplerimiz örtülüdür, o bakımdan hayır ve ilâhî hida­yet bize nüfuz etmez, diyerek ilâhî emirlere meydan okumaları; Hz. İsa’yı in­kâr edip İncil’e inanmamaları; Hz. Meryem’e zina iftirasında bulunmaları, onun Yûsuf en-Neccâr ile ilişki kurduğu iftirasını -ki bu çok büyük bir iftiradır-atmaları; Hz. Meryem’in oğlu İsa Mesih’i öldürdüklerini iddia etmeleridir.

—————————–

157. Ve: “Allah elçisi, Meryem oğlu îsâ’yı öldürdük” demeleri yüzünden onları lanetledik. Halbu­ki onu ne öldürdüler, ne de astılar; fakat öldürdükleri onlara îsâ gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilafa düşenler bundan dolayı tam bir karasızhk içindedirler; bu hususta zanna uymak dışında hiçbir bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler.

“Onlar onu ne öldürdüler ne de astılar. Fakat onlara îsâ gibi gösterildi.” âyeti gösteriyor ki Yüce Allah, elçisi îsâ’yı pis Yahudilerin şerrinden korumuş, dolayısıyle o, ne Öldürülmüş, nede çarmıha gerilmiştir. Yahudiler, ancak îsâ zannettikleri başka bir şahsı çarmıha germişlerdir. Bu şahıs, Allah’ın îsâ’ya benzettiği, dolayısıyle Ya­hudilerin îsâ zannederek öldürdükleri kişidir. İşte bu inanç akla ve nakle uygun olan doğru inançtır. Hıristiyanlara gelince onlar, Hz. îsâ’nın çarmıha gerildiğine, Yahudilerin onu horladıklarına, başına dikenler koyduklana ve onun yalvarıp ağladığına inanırlar. Öte yandan Hz. îsâ’nın Allah veya Al­lah’ın oğlu olduğunu ve insanlığı günahlarından temizlemeye geldiğini id­dia ederler. Bunun gibi, daha nice acaip ve garip çelişkileri vardır. Şâir ne güzel söylemiş:
Hz. îsâ’nın Hıristiyanlar arasındaki durumu şaşılacak bir şeydir. Onu, herhangi bir babaya nisbet etmeleri de gariptir. Onu Yahudilere havale et­tiler ve dediler ki: Yahudiler ona eziyet edip çarmıha gerdiler. Eğer söyle­dikleri hak ve doğru ise, oğlu rehin olarak düşmanlara teslim edildiğinde baba neredeydi. Ne dersin, onlar böyle yapmakla onu razı mı ettiler, yoksa kızdırdılar mı? Eğer onların eziyetlerine razı olduysa, Yahudileri övün. Çünkü onlar oğula işkence ettiler. Eğer kızdıysa, onu bırakıp Yahudilere tapın. Çünkü onlar ona üstün geldiler