İSİM VERMENİN TARİHÇESİ

Etrafımıza baktığımızda görebildiğimiz diğer varlıkların içinde insandan başka birbirine ismiyle çağıran ve birbirleriyle konuşarak anlaşan hiçbir varlık göremeyiz. Atasözlerimizden birinde, “Hayvanlar koklaşa koklaşa, insanlar da konuşa konuşa anlaşır” sözü bu gerçeği ifade etmektedir.

Öyleyse nasıl olmuşta bu kadar değişik varlık içinde yalnız insan konuşmayı ve birbiriyle anlaşırken sadece cismiyle değil ismiyle de tanımaya ve tanıtmaya çalışmıştır?

Kuluçkaya yatırılmış bir tavuğun altına koyduğumuz ördek yumurtalarından çıkan ördek yavruları, anneleri durumundaki tavuğun bütün çırpınmalarına rağmen suya atlar ve yüzmeye başlar.
Ördek yavrusundaki yüzme melekesi Allah’ın o hayvana vermiş olduğu bir kabiliyyettir.

Yaratılmışların en şereflisi ve Cenab-ı Allah’ın halifem dediği yüce varlık olan insana konuşma ve isim verme melekesi bizzat Allah tarafından verilmiş ve ilk insanla başlayan bir kabiliyyettir.
Kur’an-ı Kerim’de Cenab-ı Hak Hazreti Adem (A:S’ın yaratılışından bahsederken şöyle buyurmaktadır. “Allah (C.C.), Adem (A.S.)’a bütün isimleri öğretmiştir.” (Bakara, Ayet: 31)
Bu ayetten açıkça anladığımıza göre Cenab-ı Allah ilk insan olan Hazreti Adem (A:S’a isimle çağırmasını bizzat öğretmiştir.

“Eğer insana eşyayı isimlerle ruhumuz haline getirme kudreti verilmeseydi, bir insanın diğerinden birşey isterken veya o şey hakkında ma’lumat edinmek arzularken karşılaşacağı güçlükleri bir
düşünelim. Bu kudretin kıymeti ancak o zaman anlaşılabilir. Mesela; bir hurma ağacını anlatmak isteyen kişinin ağacı omuzlayıp getirmek mecburiyetinde kalacağını düşünelim…
Herhangi bir şahıs hakkında malumat edinebilmek için, onu yanımıza çağırmak mecburiyetinde olacağımızı düşünelim… Hayatı bu güçlükler içerisinde tasavvur edelim.
Şayet Allah insana ifade kudretini vermeseydi, karşılaşılacak güçlükleri düşünelim.
Yaşamak hiç mümkün olur muydu? (Fi Zilalil Kur’an C.1, S.116 (Bakara Suresi 31. ayetin tefsiri)

İşte Cenab-ı Hak yeryüzünden kendisinin yegane temsilcisi durumundaki ve yaratılmışların en şereflisi olarak bahsettiği insna ve yalnız insana has olarak konuşma ve isimle varlıkları çağırma, onları isimleri ile tanıma nimetini vermiştir.
Demek ki isim verme olayı ilk insna Allah’ın bizzat talimiyle başlanmış ve yalnız insna has olarak devam etmiştir.

İsim verme, insan kültürünün en temel unsurlarından biri olup, hem bireyler hem de toplumlar arasındaki kimlik ve anlam oluşturma sürecinde önemli bir rol oynamıştır. İsim verme pratiği, tarih boyunca insanlar için anlam yüklü bir etkinlik olmuştur. Bu süreçte, isimler kişilere, yerlere, nesnelere, hayvanlara ve olaylara bir kimlik kazandırır ve bu kimlik üzerinden anlam ve değer yüklenir.

İsim Vermenin Önemi

1. Kimlik ve Tanımlama: İsimler, bireylerin ve nesnelerin tanımlanmasına ve diğerlerinden ayırt edilmesine yardımcı olur. Bu, bir kişiyi veya nesneyi toplum içinde belirgin kılar ve onun bir parçası olduğu daha büyük bir topluluk içinde yer bulmasına olanak tanır.
2. Kültürel ve Toplumsal Bağlam: İsimler, kültürel ve toplumsal değerleri yansıtır. Bazen bir kişi ismi, atalarından miras kalır ve böylece bir kuşağın diğerine bağlanmasına yardımcı olur. İsimler aynı zamanda belirli bir kültürün inançlarını, değerlerini ve tarihini yansıtır. Örneğin, bazı kültürlerde doğanın unsurlarına, kutsal varlıklara veya tarihi kahramanlara atıf yapan isimler sıklıkla kullanılır.
3. Sosyal Roller ve Beklentiler: İsimler, bir bireyin doğduğu toplumdaki sosyal rolünü ve beklentilerini de şekillendirebilir. Bazı toplumlarda isimler, kişinin statüsünü, cinsiyetini veya dini inançlarını yansıtabilir. Bu da bireyin toplum içindeki yerini belirlemede ve toplumun o kişiden beklentilerini ifade etmede önemli bir faktördür.

Tarihte İsim Vermenin Gelişimi

İsim verme geleneği tarih boyunca farklı kültürlerde çeşitli biçimlerde gelişmiştir:

1. Antik Dönem: İlk isimlerin, bireyleri diğerlerinden ayırmak amacıyla, çevresel gözlemlerden, hayvanlardan veya doğal olaylardan esinlenerek verildiği düşünülmektedir. Örneğin, Antik Mısır’da Firavunların isimleri güçlerini ve ilahi kökenlerini yansıtırdı. Mezopotamya ve Yunan kültürlerinde de isimlerin ilahi anlamları veya kahramanlık nitelikleri taşıdığı görülür.
2. Orta Çağ: Orta Çağ’da isimler, dinsel inançların ve aile bağlarının güçlü bir ifadesi olarak kullanıldı. Hristiyanlığın etkisiyle birçok kişi İncil’de yer alan isimleri taşıdı. Ayrıca, soyadı kullanımı bu dönemde yaygınlaşmaya başladı. Bu durum, insanların hangi aileye veya hangi bölgeye ait olduklarını belirtmek amacıyla gerçekleşti.
3. Modern Dönem: Günümüzde isim verme, kültürel miras, kişisel tercihler, popüler kültür ve küreselleşmenin etkisi altında şekillenmektedir. Modern toplumlarda ebeveynler, çocuklarına benzersiz ve anlamlı isimler verme eğilimindedir. Bu isimler bazen aile geleneğine, bazen popüler kültürdeki ünlü kişilere ya da özgünlük arayışına dayanabilir.

İsimlerin Gücü

İsimler sadece bireyleri değil, aynı zamanda toplumun inşa ettiği değerleri ve tarihsel süreci de temsil eder. İsim verme, bir anlamda dünyayı kategorize etme ve ona düzen getirme çabasıdır. Bu nedenle, isimler yalnızca birer etiket değil, bireyin kendine ve çevresine dair algısını da şekillendiren güçlü sembollerdir.

Tarih boyunca isimler, savaşlara, barışa, aşka ve umuda dair hikayelerin sembolü olmuştur. Bu yönüyle isimler, insanlık tarihinin yazılmamış hikayelerini ve toplumların kimliğini taşır.

Dini Siteler

BENZER KONULAR:

• Ahirette Mahremler ile evlilik
• Hz. Ali neden çok evlilik yaptı ?
• Cennette evlilik olur mu ?
• Peygamber efendimizin çok evlilik yapmasının nedenleri nelerdir?
• Peygamber efendimiz evlilik için ne demiş?
• Tümünü görüntüle.
• Dua, Zikir ve Salâvat Getirmenin Fazileti ve Adabı
• Allahümmağfirli Verhamni Vehdini Verzukni Duasının Anlamı ve Faziletiyle İlgili Hadis
• İstiska Duası ve namazı
• Sübhaneke Duasını yanlış okumak namazı bozar mı?
• Ferec Duası anlamı ve fazileti nedir? Ne zaman okunur?
• Tümünü görüntüle.

Dinimizde çocuğa isim nasıl verilir