İslam’da Çocuğa Verilen Değer

Dünya hayatının süsü sayılan çocuklar ana-babalara Allahın bir emanetidir. Korunup kollanmaya, şefkat ve merhamete muhtaçtırlar. Bu görev öncelikle ana-babaların sonra da toplumundur.

Merhametlilerin en merhametlisi olan Yüce Allah çocukları;“Dünya hayatının süsü”(Kehf,46) olarak insanlığa hediye etmiştir. İslam Dini, hanelerimizi süsleyen  çocuklarımıza merhametle muamele et-meyi aslî görev saymıştır. Merhamet; şef-kat, acıma ve bağışlama demektir. Yüce Allah biz kullarına daima acıyıp merha-met etmektedir. Bu hususta:“Allah kul-larına çok merhamet edicidir.” (Bakara, 207) buyurur.

Rabbimizin bize hayat vermesi, ha-yatımızı çocuklarla süslemesi, çeşit çeşit nimetlerle güzelleştirmesi, hep O’nun engin merhametindendir.

Her konuda olduğu gibi çocuklar ko-nusunda da Sevgili Peygamberimiz insan-lığa en güzel örnek olmuştur. Onlara bü-yük bir insan gibi değer vermiş, sahip çık-mış, sevip bağrına basmış, şefkat ve mer-hametle muamele etmiştir. “Küçüklere merhamet etmeyen… bizden değildir…” (Tirmizî, “Birr”, 15) buyurarak küçüklere yani çocuklara merhametle muamele edilmesi gerektiğini bildirmiş, hatta merhametsizce davrananları “bizden değildir” diyerek ağır bir şekilde uyarmıştır.

Rasülullah (sav), torunu Hz. Hasan’ı öptüğünde, sahabeden biri dedi ki; ‘Be-nim on çocuğum var, hiçbirini öpmedim.” (Ahmed b. Hanbel,Müsned,25) Bunun üzerine Peygamberimiz, “Merhamet etmeyene merhamet olunmaz. İnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez” (Buhârî, “Edeb”, 18) buyurdu. Peygamberimizin yanında büyümüş olan Zeyd şöyle anlatıyor: “Allah’ın elçisi beni bir dizine, Hasan’ı diğer dizine oturtur ve bizi bağrına basarak şöyle derdi: Allah’ım! Ben bu çocukların iyi ve mutlu olmalarını istiyorum. Onları esirge ve mutlu eyle!” (Tirmizî, “Birr”,15)

Sevgili Peygamberimiz, zaman zaman çocuklarla oynar, özelikle kız çocuklarına ayrı bir ilgi, sevgi ve şefkat gösterirdi. Yolda karşılaştığı çocuklara; “Selam size çocuklar” diye hitab eder, onların hal ve hatırını sorardı.. Hasta çocukları ziyarete giderdi. Kızı Zeyneb’in çocuğunun hastalığında yanına gitmiş, O’nu bağrına basıp ağlamıştır. Yanında bulunan saha-beden Sa’d b. Ubade, “Ağlıyor musun? Halbuki sen Allah’ın Peygamberisin.” de-yince, Efendimiz (sav) “Ben ona Şefkat duyduğumdan ağlıyorum. Allah kulların-dan ancak merhametli olanlara rahmet eder” buyurmuştur. (Buhârî, Cenâiz, 33)

Geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızı sevgiden, şefkat ve merhametten mahrum bırakmayalım. Onları üzüp ağlatmayalım. İyi ve mutlu birer insan olarak, güzel bir dünya için kalpleri sevgiyle dolu güzel çocuklar yetiştirelim.

Gözümüzün nuru, gönlümüzün süruru ve dünyamızın süsü olan çocuklarımızla birlikte huzur dolu güzel bir dünyada yaşamayı niyaz ederim.

Benzer Konular:

• İslam’da Çocuk Terbiyesi Ve Ahlakı
• İslam’da Çocuk Sevgisi Ve Eğitimi
• İslam’da Çocuk Hakları
• İslamda Çocuk Sevgisi
• İslamda ergen olmayan çocukların malı
• Tümünü görüntüle.