Tevazu Yüceltir Kibir Alçaltır

Peygamber Efendimiz (s.a.s.) kibri, ‘hakikati inkar etmek ve insanları küçük görmek‘ diye tanımlamıştır. (Müslim, îmân, 147)
Bazen soyluluk, güzellik, fiziksel güç gibi yaratılış özellikleri; kimi zaman da zenginlik, makam, bilgi veya nüfuz gibi nimetler, insanı bu türlü bir kibre sevk eder.
Kendini beğenen kişi önceleri, sahip olduğu özelliklerle övünmeye, başkalarından farklı olduğunu düşünerek büyüklenmeye başlar.
Sonra çevresindekileri küçümseyerek kendisinin “seçilmiş” ya da “en üstün” olduğu hissine kapılır ve böylece kibir hastalığına yakalanır.

Resûlullah (s.a.s.), “Müslüman kardeşini küçük görmesi; kişiye kötülük olarak yeter” sözüyle bu tehlikeye işaret etmiştir. (Müslim, Birr, 32)
Allah Teala da Kur’an-ı Kerim’de: “Yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Çünkü sen yeri asla yaramazsın, boyca da dağlara asla erişemezsin” buyurarak, aslında yalnızca güçsüz bir kul olan insana, bu acziyetini hatırlatmıştır. (isrâ, 17/37)
Kibir hastalığının tedavisi, öncelikle her konuda mütevazı olmaya gayret etmekle başlar, kibre sebep olan şeylerin kendinden değil, Allah’tan olduğunu bilmek ve geçici olduğunu, yok olabileceğini akıldan çıkarmamakla devam eder.

BENZER KONULAR:

• islamda tevazu ve alçak gönüllülük
• Tevazu, kibir ve gurur
• Kibir ve Tevazu
• Dini Kavram olarak “Tevazu” nedir?
• Tevazu Ne Demek? Kısaca
• Tümünü görüntüle.

Tevazu Ne Demek? Kısaca