ÇEVREYİ KORUMA

islamda çevreyi korumanın önemi

Çevre, insanoğlunun etrafında bulunan ve davranışlarını etkileyen herşeydir. Buna göre evimiz, sokağımız, yolumuz, bineğimiz, cami­miz ve yaşadığımız muhitin tamamı çevremiz sayılır. Aynı zamanda toprağımız, suyumuz ve teneffüs ettiğimiz hava da, çevremizin çok önemli birer parçasını oluşturur. İşte bunların ta­mamını korumak, temiz tutmak, bunları kirletici ve zarar verir hale getirici unsurlardan uzak tut­mak, aynı zamanda dinimizin emridir.

Çevreyi koruma denince de ilk akla gelen te­mizlik olmalıdır. Temizlik olmadan çevreyi ko­rumak mümkün değildir. Temizlik mü’minin imanı gereğidir. Müslümanın kıyafeti, evi, iş ye­ri, sokağı, yolu, camisi, parkı, bahçesi ve bütün çevresi temiz olmalıdır. Havayı, suyu ve toprağı kirletici her türlü davranıştan sakınmalıdır. Aksi takdirde, başkasına zarar vererek kul hakkına girmiş olur. Zira Hz. Peygamber şöyle buyurur: “Müslüman, diğer Müslüman kardeşlerinin elinden ve dilinden zarar görmediği kimse­dir.” ^[1]

İslâm tarihine baktığımızda, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in çevre korumasına büyük önem verdi­ğini görürüz. Zira, kendisi bizzat çevre koruma­sı ile ilgili çeşitli faaliyetlerde bulunmuştur. Ni­tekim Hz. Peygamber (s.a.s.), Mekke bölgesi gi­bi Medine ve civarını hatta bir rivayete göre Ta-if Şehri ve civarını da Haram bölgesi olarak ilan etmiştir. Yani bugünkü tabirle “Sit” alanı ve milli parklar gibi kabul etmiştir. Böylece gerçek anlamda çevrecilik hareketi İslâm ile başlamış­tır, diyebiliriz. Rivayete göre Hz. Peygamber (s.a.s.) Hayber seferinden Medine’ye dönerken, şehri göstererek şöyle demiştir. “Ya Rabbi! Hz. İbrahim’in Mekke’yi haram belde ilan ettiği gibi, ben de Medine’yi haram belde ilan et­tim. Onun iki kayalığı arası haram bölgesidir. Ağaçları kesilmez, hayvanları avlanmaz, otu yolunmaz ve ağaçlarının yaprağı koparılmaz. ^[2]

Dinimize göre kainattaki varlıklar ilahî birer emanettir. Her birisinin bir yaratılış gayesi oldu­ğu gibi, her birisi kendi lisan-ı haliyle Yüce Mevla’yı tesbih ve zikretmektedir. Kur’an-ı Ke­rim’de Cenab-ı Allah çeşitli hayvan, bitki ve ağaç türlerine yemin ediyor, bal arısı ve karınca gibi hayvanlara vahyettiğini bildiriyor. Rahman Sûresi’nde Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Yıldız, bitki ve ağaç secde ederler. Göğü Al­lah yükseltti ve mizanı (yani dengeyi) O koy­du. Sakın bu dengeyi bozmayın.” ^[3]

Görüldüğü üzere Cenab-ı Allah kainatta bir tabiî ve ekolojik dengenin var olduğuna dikkati­mizi çekerek buna uymamızı, başta insanlar ol­mak üzere tabiattaki varlıklara zarar verici şey­lerden kaçınmamızı emretmektedir. Kur’an-ı Kerim’e göre çevreyi kirletip, ona zarar vermek, fesat olarak kabul edilmiştir. Nitekim Cenab-ı Hak bir ayet-i kerimede bu duruma işaret ederek şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan öyleleri var­dır ki; iş başına gelince yeryüzünde ortalığı fesada vermek, ekinleri tahrip edip, nesilleri bozmak için çalışır, Allah bozgunculuğu sev­mez.” ^[4]

Dolayısıyla, büyük nimetlerden ve hayatın en önemli can damarlarından olan ağaçların gelişi­güzel kesilmesi, ormanların başta yangınlar ol­mak üzere çeşitli yollarla tahrip edilmesi, hay­vanların gereksiz yere öldürülerek yok edilmesi, yere tükürülmesi, çöplerin gelişigüzel atılması, hava, su ve çevrenin kirletilmesi dinimizce ya­sak kılınmıştır. Buna uyulmadığı takdirde gele­cekte insanlık için beklenmedik felaketlerin or­taya çıkması kaçınılmaz olacaktır.
——————-
[1]-Nevevî, Riyazu’s-Salihîn, (Terc.) c. 1, s. 259.
[2]- Sahihî Buhârî, Cihad bahsi ve Müslim Hac bölümü.
[3]- Rahman ,6,7,8.
[4]- Bakara, 205

Dinin çevreyi korumaya verdiği önem

BENZER KONULAR:

• Yaşadığımız çevreye ve tabiata karşı ne gibi görev ve sorumluluklarımız vardır?
• Doğal çevreyi korumak için yapılması gerekenler nelerdir kısaca
• Çevreyi korumak neden önemlidir
• Dinin çevreyi korumaya verdiği önem
• İslamın çevreyi korumaya verdiği önem
• Tümünü görüntüle.