Paylaş
İtikâfın Kur’an ve Sünnetten Delilleri
Question
İtikâfın Meşru Oluşunun Delileri
Bu deliller Kitap, sünnet ve icmadır. Kitapian delil Allah tealâ’nın şu ayetidir: “Sizler mescitlerde itikâfta iken hanımlarınıza yaklaşmayın.”, (Bakara: 187) “Be nim Beytimi, tavaf edenler ve itikâfta bulunanlar için temizleyiniz.” Birinci ayette itikaf taatlara mahsus olan mescitlere nisbet edilmiştir. İtikâf için, mübah olan cinsi ilişkiyi terketmek, onun ibadet olduğunun delilidir.
Sünnetten delil, İbni Ömer ile Enes ve Hz. Aişe’nin rivayet ettikleri şu hadis-i şeriftir: “Hz. Peygamber (a.s.) Medine’ye geldikten sonra vefatına kadar Rama zan’ın son on gününde itikâfa girerdi.” Zühn şöyle demiştir: “İnsanların itikâfi nasıl terk ettiklerine şaşıyorum. Oysa Resulullah (a.s.) bazı şeyleri bazen yapar bazen de terkederdi. Fakat vefat edinceye kadar itikafi terketmemiştir.”
İtikâf çok eski devirlerden beri meşru kılınan ibadetlerdendir. Allah tealâ şöyle buyuruyor: “Biz İbrahim ile Ismail’e şart koştuk ki, benim beytimi tavaf edenlerle itikâfa girenler için temizleyin.”
Alimler itikâfın meşru olduğu hususunda icma etmişlerdir.
Answer ( 1 )
İtikâf, kişinin dünya işlerinden uzaklaşarak Allah’a yaklaşmak amacıyla, özellikle Ramazan ayında mescitte belirli bir süre kalmak ve ibadetle meşgul olmak olarak tanımlanabilir. İtikâfın Kur’an ve Sünnetten delilleri şunlardır:
1. Kur’an’dan Delil:
İtikâf, Kur’an’da net bir şekilde belirtilen bir ibadet değildir. Ancak, bazı ayetlerde itikâfa dair ima edilen ifadeler bulunur.
Bakara Suresi, 187. Ayet: “Ramazan ayında oruç tuttuğunuz zaman, geceleyin kadınlarınıza yaklaşmayın. Fakat onlar, Allah’ın size farz kıldığı sınırlar içinde, sizin için bir örtü olmuştur. Birbirinizle itikâf etmek için mescitlere çekildiğinizde de onlara yaklaşmayın.”
Bu ayet, itikâfın mescidde yapılacağını ve oruçlu bir kişinin itikâf yaparken diğer insanlardan (özellikle eşlerden) uzak durması gerektiğini belirtir.
2. Sünnetten Deliller:
Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in uygulamaları, itikâfın önemini ve nasıl yapılması gerektiğini gösteren güçlü delillerdir.
Buhârî ve Müslim’de geçen hadis: Hz. Âişe (r.anha) validemiz şöyle demiştir:
“Resûlullah (s.a.v.) her Ramazan ayında on gün itikâf yapardı. Bir yıl, Ramazan’ın son on gününde itikâf yaparken, kendisiyle birlikte olan bir kadınla beraber mescitte itikâf yapıyordu. Bu sırada eşi ona şunları söyledi: ‘Ey Allah’ın Resûlü, itikâfını terk etme, biz buna şahidiz.'”
Bu hadis, Peygamber Efendimizin Ramazan ayında itikâf yaptığına dair açık bir delildir.
Sahih Müslim’de bir başka hadis: Hz. Âişe (r.anha), Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) Ramazan ayında son on gününü itikâf yaparak geçirdiğini belirtir. Ayrıca, itikâf sırasında oruç tutmanın daha da faziletli olduğunu vurgulamıştır.
Bu deliller, itikâfın hem Kur’an’da ima edilen hem de Peygamber Efendimiz’in sünnetiyle sabit bir ibadet olduğunu göstermektedir.