Kıyametin Büyük Alametleri

Maddeler halinde büyük kıyamet belirtileri

Bunların birincisi, Hz. Mehdi’nin ortaya çıkmasıdır. Bu büyük bir zat olup Hz Fatıma (r.anha)’nın sülalesindendir. Daha önce zulüm ve haksızlık ile doldurulan dünyayı adalet ve eşitlikle dolduracaktır.

Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

“Mehdi benim sülalemdendir. Rengi bir Arap rengidir. Cismi ise bir İsrail cismidir. Sağ yanağında bir ben vardır. Parlayan bir yıldız gibidir. Yeryüzü zulüm ve istibdad ile dolduğu gibi onu (yeryüzünü) adaletle dolduracaktır Hilafeti sırasında yerde ve gökte ne varsa hatta havadaki kuşları dahi memnun edecektir…” [5]

Başka bir hadisi şerifinde Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

“İsmi ismime uyan ve sülalemden gelen bir adam yeryüzüne hakim olmadıkça dünya gitmez ve sona ermez.” [6] Diğer bir rivayette şu ilave vardır: “Onun yaratılışı, benim yaratılışım gibidir.”

İkinci büyük alamet; Ahir zamanda Deccal’in çıkmasıdır. Allah, kullarını onunla imtihan eder. Akıllara dehşet verecek şekilde kendisine kudret verilecektir. Bunun için bazı kimseler kendisine aldanacak.

Saadet ve mutluluk kimin için takdir edilmiş ise, onu koruyacaktır. Çıkışının yakın olmasının alametlerinden bazısı; “Emr-i bi’l-ma’ruf ile nehy-i ani’l-münker” in azalması, kanların akıtılması, ulemanın zalimlere meyledip, hükümdarların kapılarına gidip gelmeleridir. Doğu’da İsfahan’ın köylerinden bir köyünde çıkacaktır.

Buluta “Yağmur yağdır” dediğinde hemen yağmur yağacak, “Yağdırma” dediğinde de yağmur duracaktır. Kırk gün yeryüzünde kalacaktır.

Hadiste şöyle rivayet olmuştur:

-Ey Allah’ın Resulü! Yeryüzünde ne kadar kalacak? dediğimizde şöyle buyurdu:

“Kırk gün. Bir gün, bir yıl gibidir. Bir gün de bir ay gibidir, bir günü de bir hafta gibidir. Diğer günleri ise günleriniz gibidir.”

-Bir yıl gibi olan günde, bir günün namazı bize kâfi gelir mı? diye sorduğumuzda Peygamber (s.a.v.) cevaben şöyle buyurdu:

“Hayır, takdir edeceksiniz.”

Büyük alametlerin üçüncüsü; İsa (a.s.)’in Şam’ın doğusunda beyaz bir minare üzerinde inişidir. Ellerini iki meleğin kanadı üzerine koyup bir sabah namazı vaktinde inecektir. Halk kendilerine namaz kıldırması için O’nu davet edecek. O’ da,

“Hayır imamınız sizdendir” diyecektir. Bunun üzerine; bu ümmete ve Peygamberine hürmeten Mehdi öne geçip hem kendisine (Hz. İsa’ya), hem de halka namaz kıldıracaktır. O sırada Deccal da Beytü’l-Makdis’i kuşatma halinde olacaktır. Onun için Beyt’ül Makdis’in kapısı kapalıdır. Hz. İsa’ya kapıyı açın deyince onu açacaklar, Deccal da o zaman onu görecek ve beraberindekiler ile birlikte kaçacaktır. Bunun üzerine Hz. İsa ile Mehdi peşine düşecekler. Allah da kendisine yeryüzünü daraltacaktır. Hz. İsa ile beraberindekiler “Ramle”ye yakın “Lûd” köyüne on küsur arşın kala O’na yetişecekler.

İsa (a.s.) kendisine bakıp “Namaz kıl” diyecek.

Deccal: “Ey Allah’ın Peygamberi namaz kılınmıştır” diye cevap verecek.İsa (a.s.)’da: “Ey Allah’ın düşmanı, sen alemin Rabbisin diye iddia ettin, kimin için namaz kılarsın?” diyecek ve hemen mızrak ile kendisine bir darbe indirecek, mızrak içine saplanacak ve kanlara boyanmış bir şekilde onu çıkaracak ve: “Ey Müslümanlar bakınız” diye seslenecektir.

İsa (a.s.), Hz. Muhammed (s.a.v.)’in şeriatıyla hüküm edecektir. Zamanında emniyet, bolluk, refah ve bereket her yerde hüküm sürecektir’. Kırk sene bu hal üzere devam edecektir. Hz. İsa; evlenip iki çocuğu olacaktır. Sonra Hz. Mehdi vefat edecek, namazını Hz. İsa kıldıracak ve Beytü’l Makdis’te onu defn ettirecektir. Daha sonra Hz. İsa (a.s.)’da Medine’de vefat edecek, Hz. Ebu Bekr’in yanında defn edilecektir.

Büyük alametlerin dördüncüsü; Ye’cüc ve Me’cüc’ün çıkışıdır. Bunlar Hz. Nuh’un oğlu Yafes’in sülalesinden gelmekledir.

Bunların çeşitli ve çok fırkaları vardır. Fitne ve yıkım için çıkışlarından sonra Allahu Teala, İsa (a.s.)’ya vahyeder ki;

“Hiç kimsenin gücü yetmeyecek bazı kullarımı ortaya çıkardım. Bunun için halis kullarımı Tur Dağı’na doğru götür.”

O da onları Tûr’a götürecek. Cenab-ı Allah, Ye’cüc ve Me’cüc’ü gönderecek her taraftan akıp gidecekler. İsa (a.s.) ile beraberindekileri, Tur Dağı’nda kuşatacaklar sonra Beytü’l-Makdis’e gidip birbirine;

“Biz yeryüzünde bulunan kimseleri öldürdük, gökte bulunanlarla da savaş edelim” diyecekler.

Bunun üzerine oklarını göğe doğru atacaklar, oklar da kanlı olarak geri dönecektir. Sonra Hz. İsa (a.s.) ve mahiyetinde bulunanlar Allah’a yalvarıp dua edecekler, Allah’u Teâla bunların dualarını kabul edecek, Ye’cüc’ ve Me’cüc’ün boynuna davar ile develerin burnunda meydana gelen kurtları gönderip, onları helak edecektir. Sonra Hz. İsa (a.s.) ile mahiyetinde bulunanlar Tûr dağından inecekler, Ye’cüc’ ile Me cüc ‘ün cesetlerinin yerin her tarafını doldurduğu görülecektir.

Bunun üzerine Allah’u Teala, boyunları deve burnuna benzeyen bir takım kuş gönderecek ve Allah’ın dediği yere cesetleri alıp atacaklardır.

Büyük alametlerin beşincisi: Dabbetü’l-Ard’ın çıkışıdır, Bir görüşe göre bu Salih (as..)’in devesinin yavrusudur. Annesi kesilince kaçtı ve kendisi için yerde açılan bir yere girdi ve O, yer üzerine kapandı. Ahir zamanda çıkıncaya kadar orada kalacaktır. Hiç kimse ona yetişemez, hiç kimse de ondan kaçamaz. Herkes onu kendi yönünde görür. Mü’minin iki gözleri arasında “Mü’min” kelimesini yazacak ve bu sebeple onun yüzü parlayacaktır. Kâfirin de iki gözleri arasında “Kâfir” kelimesini yazacaktır. Bu sebeple, yüzü simsiyah olacaktır. Müslümana “Ey müslüman”, kâfire de “Ey kâfir” deyip seslenecektir.

Cenab-ı Allah şöyle buyurur: “O söz başlarına geldiği (kıyamet yaklaştığı) zaman, onlara yerden bir Dâbbe (mahluk) çıkarırız da, bu onlara insanların ayetlerimize kesin bir iman getirmemiş olduklarını söyler. (Neml: 27/82)

Yani diriliş ve azab ile yapılan tehdidin vukuu yaklaşınca, İslam dini müstesna bütün dinlerin batıl olduğunu beyan eden bir dabbe çıkaracağız. O’ da “Ey falan sen Cennetliksin” ve “Ey falan sen Cehennemliksin” diyecektir.

Büyük Alametlerin altıncısı; Güneş’in Batı’dan doğuşudur. Bu da İsa (a.s.)’ın vefatından sonra olacaktır. Bir rivayete göre o zaman güneş batınca üç gece uzunluğunda uzunca bir gece ortaya çıkacaktır. İbadet vakitleri içtihatla tesbıl edilecektir. İnsan gecenin uzunluğundan korkacaktır. Ebu Zerr (r.a.) Peygamber (s.a.v.)’in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

“Güneş batınca nereye gittiğini bilir misiniz?”,

“Allah ve O’nun Rasulu daha iyi bilirler” dedim.

Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.) buyurdu ki:

“O gider Arş’ın altında secdeye kapanır ve izin isteyince kendisine izin verilir. Tekrar secdeye varmak ister, fakat kendisine müsaade edilmez tekrar isler ama kendisine izin verilmez. Ve kendisine, geldiğin yere dön denilir bunun üzerine Batı ‘dan doğar. O zaman da tevbe kapısı kapanır.”

Büyük alametlerin yedincisi; Yeryüzünü dolduracak bir dumanın çıkmasıdır. Kâfirin göz, kulak, ağız ve dübüründen çıkar. Mü’min olan kimse ondan ancak nezle gibi olur. Bu duman kırk gün kalacaktır.

Büyük alametlerin sekizincisi; Aden’den çıkan ve insanları Şam’a sevk eden bir ateşin çıkmasıdır. Gündüz durakladıkları yerde durur, gece de geceledikleri yerde geceler.

Büyük alametlerin dokuzuncusu; Kur’an-ı Kerim ve faydalı ilimlerin satır ve göğüslerden silinmesi ve bütün yeryüzünde bulunanan insanların küfre dönmeleridir.

Büyük alametlerden onuncusu; Habeşiler’in eliyle Kâ’be’nin yıkılmasıdır.

Büyük alametlerden onbirincisi; Sûrun üfürülmesidir.

Allah şöyle buyurur:

“Sûr’a üflenince, Allah’n diledikleri müstesna olmak üzere göklerde ve yerde ne varsa hepsi ölecektir. Sonra O’na bir daha üflenince, bir de ne göresin, Onlar ayağa kalkmış bakıyorlar.” (Zümer: 39/68)

Birinci Sur’da Allah’ın dilemesiyle ölmeyip, kalanların, Cebrail, Azrail, Mikail, İsrafil veya Hamele-i Arş ya da Rıdvan melekleri, huriler, cennetin hazinedarı olan Malik’le, cehennemin bekçileri olan zebaniler olduğu belirtilmiştir. Bu ayete göre Sur’a üfürüş ikidir. Birincisi, ölüm Sur’u, ikincisi de Ba’s yani dirilme Sur’udur.

Cenab-ı Allah’ın: “Allah ile beraber başka bir ilaha ibadet etme, O’ndan başka hiç bir ilah yoktur, O’nun zatından başka her şey yokluğa mahkumdur, (geçerli) Hüküm ancak O’nundur; ve (öldükten sonra) hep O’na döndürüleceksiniz.”( Kasas: 28/88) ayet-i kerimesinden maksad; Allah müstesna her şey yok olacaktır.

O takdirde ‘şey’ kelimesinin umumu olduğu gibi bırakılacaktır. Çünkü Cenab-ı Allah’tan başka her şeyin varlığı yok olacaktır. Eğer o sözden maksad, herşeyin ruhunu almak veya parçalarını dağıtmak suretiyle ondan faydalanmamak ise o zaman Arş, Kürsi, Levh, Kalem, Cennet, Cehennem ve içinde bulunanlar ve ruhlar istisna edilecektir.

Sonra ikinci defa Sur’a üfürülecektir. Bu da Cenab-ı Allah göğe yağmur yağdırmak için emir verdikten sonra olacaktır. Bu yağmur yağınca, bitki yeşerdiği gibi bütün canlılar da yeşerecektir. Her iki üfürmenin arasında kırk sene vardır.

İnanılması gereken şeylerden biri de Allahu Teala’nın bütün kullarını diriltip aralarında bulunan hukuki meselelerini çözmek için dehşet veren makamda haşretmesidir. Ba’s ile Haşr; Kitap, Sünnet ve selefin icmaiyle sabit olmuştur. Binaenaleyh bir kimse bunu yalanlar veya onda şüphe ederse kâfir olur.

Cenab-ı Allah ayeti kerimelerde şöyle buyurur:

“Kıyamet muhakkak gelecektir, onda hiç şüphe yoktur. Ve muhakkak kabirlerdeki kimseleri diriltecektir.” (Hacc: 22/7)

“…şu çürümüş kemikleri kim dinilecek; diyor. De ki onları ilk defa yaratan dinilecek…” (Yasin: 36/78-79)

“… ilk yaratmaya başladığımız gibi yine onu tekrar o hale getireceğiz” (Enbiya: 21/104)

Ba’s; diriltmek demek. Allah’ın ölüleri diriltip esas ve hakiki cüzlerini bir araya getirdikten sonra onları kabirlerinden çıkarmaktır. Esas ve hakiki cüzler, hayatın başından sonuna kadar kalması gereken parçalardır; ölümünden evvel parçalansa da hakiki cüzlerden sayılır.

Haşr ise; bütün bu kulları bir makama sevk etmekten ibarettir. Bu makam, dünya makamlarından ayrı bir makamdır. Hukuki mes’elelerini çözmek içindir. Bu makamda yaptıklarının karşılığı kendilerine verilecek olan melek, insan ve cin ile yaptıklarının karşılığı kendilerine verilmeyecek olan hayvanlarla aralarında fark gözetilmeksizin hepsi orada toplanacaklar

Ba’s ile Haşr, Dünya’da bulunmuş olan bedenlerle olacak, benzerleri ile olmayacaktır. Yoksa mükafaat veya ceza gören itaat eden yahut isyan edenden başka şeyler olacaktır. O da icma ile batıldır.

Burada iki husus için dikkat etmek lazımdır. Birincisi; İlk diriltilen ve Haşr yerine gelen Hz. Muhammed (s.a.v.)’dir.

İlk Cennet’e giren de O olacağıdır. İkincisi, Haşr’de insanlar eşit olmayıp, çeşit çeşittirler. Kimi buraka biner bu takva sahibi olan kimsedir. Kimi ayaklarıyla yürür, bu ameli az olan kimsedir. Kimi de yüz üstü sürünür. Bu da kâfir olan kimselerdir.

İnanılması gereken şeylerden biri de Allah’ın, kullarını hayır olsun-şer olsun, söz olsun-hareket olsun, amelleri için sorguya çekmesidir. Sicillerini ele aldıktan sonra teker teker bütün amellerini soracaktır. Bu sorgu umumidir. Mü’min, kâfir, insan ve cin arasında hiç fark yoktur. Ancak istisna ettiği kimseler hariç, hadiste şöyle rivayet olunmuştur:

“Benim Rabbim, bana ümmetimden her biniyle yetmiş bin kişi olmak üzere, sorgusuz Cennet’e götüreceğini vaad etti. Ayrıca, Rabbimin avuçlarında üç avuç vermekten maksat; sayısız ve miktarı hesapsız olarak Cennet’e götürmem için bana vaad etti.

Hesab; Kur’an, Sünnet ve müslümanların icmaiyle sabittir. Cenab-ı Allah şöyle buyurur:

“Allah’ın hesaba çekmesi sür’atlidir” (Bakara: 2/202)

“Onların dönüşleri muhakkak bizedir. Sonra da muhakkak hesablarını görmek de bize aittir” (Gaşiye: 88/25-26)

Hz. Ömer (r.a.) şöyle buyuruyor: “Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz”

Peygamber (s.a.v.)’in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:

“Haklar kendi sahiplerine ödenecektir. Öyle ki boynuzsuz davar’ için boynuzludan kısas alınacaktır”

Bunun için bir kimse hesabı yalanlar veya’ondan şüphe ederse kâfir olur.

Hesap, Mahşer’de Allah’ın kullarının yaptıklarını kendilerine bildirmesidir. Yani o hususla kendileriyle konuşması mükafaat ve cezanın durumunu bildirmesi ve aradan perdeyi kaldırıp Ezeli Kelam’ı kendilerine işittirmesi veya Ezeli Kelam’a delalet eden bir ses yaratması ve her mükellefin kulağına ulaştırmasıdır.

Cenab-ı Allah şöyle buyurur:

“Rahbine and olsun ki; biz onların hepsini yaptıklarından sorumlu tutacağız.” (Hıcr: 15/92-93)

Adiyy bin Hatem, Peygamber (s.a.v.)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

“Her biriniz orada tercüman olmadan, mutlaka Rabbi kendisiyle konuşacaktır. O zaman sağına bakacak, yaptığından başka bir şey görmeyecek, soluna da bakacak yaptığından başka bir şey görmeyecektir. Önüne bakacak hizasında ateşten başka birşey görmeyecektir. Öyleyse, yarım tane hurma ile de olsa kendinizi ateşten koruyunuz”

Orada; “Kâfir kendi yaptığım inkar edecek fakat, uzuvları aleyhine şahitlik yapacaktır” buyurulmuştur.

Şu iki hususa çok dikkat etmek gerekir:

Birincisi: Hesabın keyfiyeti değişiktir. Kolayı var, zoru var, gizlisi var, açığı var. Amele göre durum değişir. Allah, dilediği kimsenin günahını bağışlar dilediği kimseye de azab verir. İlk hesaba çekilen de bu ümmettir.

İkincisi: Hesabın hikmeti kemalin mertebelerindeki değişikliği göstermek ve eksikliği bulunan kimselerin de ayıplarını ortaya dökmektir.

İnanılması gereken şeylerden biri de bütün ümmetlerin sahife ve sicillerinin kendilerine verilmesidir. Bu sahifeler, meleklerin Dünya’da iken kullan tarafından işlenmiş amelleri içinde tesbit ettikleri sahifelerdir. Mü’minler sahifelerini sağ eliyle, kâfirler de sol elleriyle alacaklardır. Bu sahifeler; kitap, sünnet ve icma’ ile sabit olmuştur.

Allahu Teala şöyle buyurur: “İşte o vakit kitabı sağ tarafından verilen kimseler: Alın okuyun kitabımı çünkü ben hesabıma kavuşacağımı sezmiştim, der.” (Hakka: 69/19-20)

“Ama kitabı sol tarafından verilen der ki keşke kitabım verilmeseydi ve hesabımın da ne olduğunu bilmeseydim. Ne olurdu o ölüm, kat’i olaydı (birdaha dirilmeseydim).” (Hakka: 69/25-27)

Yüce Allah başka bir ayette şöyle buyurur: “O vakit kitabı sağ elinden verilen, kolay hesap ile muhasebe olunur ve sevinerek ehline döner. Ama kitabı arkasından verilen yetiş ey ölüm diye bağırır ve alevli ateşe atılır.” (İnşikak: 84/7-12) Demek kâfir kitabını sol eliyle arkadan alacaktır.

Hadisi şerifte şöyle rivayet olunmuştur: “Kâfirin sağ eli boynuna bağlanacak sol eli de arka tarafına bükülüp, kitabı kendisine verilecektir”

Cenab-ı Allah şöyle buyurur: “Her insanın ettiğini kendi boynuna taktık. Kıyamet günü onun için bir kitap çıkaracağız ki, ona açılmış olarak kavuşacak.” (İsra:117/3)

Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurur: “Kıyamet günü insanlar üç defa hesaba çekilecekler, iki hesapta münakaşa ve mazeret beyan edilecektir. O zaman sahifeler uçacak kimi sağ eliyle kimi sol eliyle sahifesini alacatır.”

Bilinmesi gereken üç husus daha vardır: Bunlar,

1- Her insan sahifesini alacaktır. Yalnız Peygamberler ve Melekler müstesna, çünkü bunlar masumdurlar. Ayrıca hesapsız olarak Cennet’e girenler de öyledir. Bunların başında Ebu Bekr Es-Sıddık gelir.

2- Kul öldüğünde kitabı Arş’ın altında bir Arşiv’e konulacaktır. İnsanlar Haşr makamında iken Allah bir rüzgar gönderir ve bu sebeple sahifeler o Arşiv’den uçacaklar ve her sahife kendi sahibinin boynuna asılacak. Hiç bir sahife yanlışlıkla sahibinden başka kimsenin boynuna asılmaz. Sonra Melekler onlara seslenip boynundan alır ve ellerine verir. Mü’min kendi sahifesini alınca, sahifenin yazısını parlak veya karanlık görür (ameline göre), kâfir ise, yazısını tamamıyla karanlık görür. Ve o zaman şöyle denilir: “Oku kitabını. Bugün üzerine hesap görücü olarak nefsin sana yeter” (İsra:117/4)

Mü’min onu okuyunca yüzü parlayıp bembeyaz olur, kâfirin ise yüzü simsiyah olur.

Cenab-ı Allah şöyle buyurur: “O bir takım yüzlerin ağaracağı ve bir takım yüzlerin kararacağı gün.” (Ali- İmran: 3/196)

3- Herkes, ümmi de olsa kendi kitabını okuyacaktır.

İnanılması gereken şeylerden biri de; günâhın cezası verilirse, bir misli verilecektir. Güzel amelin sevabı ise, kat kat verilecektir.

Allah şöyle buyurur:

“Kim bir iyilikle gelirse, ona o iyiliğin on katı verilir. Kim de bir kötülük ile gelirse, ona yalnız misliyle ceza verilir” (En’am: 6/160)

Bu da, Cenâb-ı Allah’ın bir lûtf-u keremidir. Güzel amel için verilen kat kat mükafatın çeşitleri vardır.Bir kısmının 10’a kadar sevabı yükselir. Bu da zikir gibi bedenen yapılan ameldir. Bunun delili de yukarıda adı geçen âyetle Peygamber (s.a.v.)’in şu hadisidir:

“Allah’ın Kitabı’ndan bir harf okuyan kimse için bir hasene sevâb vardır. Her hasene sevabı on kattır. Bir harftir, demem. Belki “Elif bir harf, “Lam” bir harftir.”

Benzeri konular:

• Kıyamet ve yeniden diriliş hakkında bilgi veriniz
• israil de olan zalim olaylar Kıyamet başlangıcı mıdır?
• Rüyamda Kıyametin koptuğunu gördüm
• Kıyamet koptuktan sonra nelerle karşılaşacağız? 
• Kıyamet ne zaman kopacaktır?
• Tümünü görüntüle.