Kur’an’da yer alan Sureler isimlerini nerden almışlardır.

Kur’an da yer alan surelerin isimleri ya surenin başından veya konudan dolayı,içerdiği kıssadan dolayı,bir kelimeden dolayı tabi bazı surelerin birden fazla da ismi vardır.Örneğin nebe suresi amme mülk suresi tebareke olarakta geçmektedir.Surelerin isimleri Fatiha, Bakara, Âl-i İmran, Nisa, Maide, En’âm, A’raf, Enfal, Tevbe, Yunus, Hud, Yusuf, Ra’d, İbrahim, Hicr, Nahl, İsra, Kehf, Meryem, Taha, Enbiya, Hac, Mü’minun, Nur, Furkan, Şuara, Neml, Kasas, Ankebut, Rum, Lokman, Secde, Ahzab, Sebe, Fatır, Yasin, Saffat, Sad, Zümer, Mü’min, Fussilet, Şura, Zuhruf, Duhan, Casiye, Ahkaf, Muhammed, Fetih, Hucurat, Kaf, Zâriyat, Tur, Necm, Kamer, Rahman, Vakıa, Hadid, Mücadele, Haşr, Mümtehine, Saf, Cum’a, Münafikun, Tegabün, Talak, Tahrim, Mülk, Kalem, Hakka, Mearic, Nuh, Cin, Müzzemmil, Müddessir, Kıyamet, İnsan, Mürselat, Nebe, Naziat, Abese, Tekvir, İnfitar, Mutaffifin, İnşikak, Büruc, Tarık, A’la, Gaşiye, Fecr, Beled, Şems, Leyl, Duha, İnşirah, Tin, Alak, Kadir, Beyyine, Zilzâl, Adiyat, Kari’a, Tekasür, Asr, Hümeze, Fil, Kureyş, Ma’un, Kevser, Kâfirun, Nasr, Tebbet, İhlas, Felak, Nas