”muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur” ! şahsen ben muhtaç olduğum kudretin damarlarımdaki asil kanda değilde bilakis Allahın ta kendisinde olduğunu düşünüyorum acaba yanlışmı düşünüyorum?

Burada söz konusu olan mevzu “muhtaçlığın” asıl anlamına gelmediği şeydir. Yani bu sözü sıklıkla kullanırız ve Mustafa Kemal Atatürk’ün kurtuluş mücadelesinde ve sonrasında bazı hitaplarında söylediğini duymuşuzdur. Ama dediğim gibi buradaki niyet bir meydan okuma değil sadece motivasyonu oluşturmak ve bu sebebe dayalı adımı attırmak için olduğu aşinadır. Sürekli her sözde her cümlede sanki olumsuz bir eda aramaya kalkışırsa insan hataya adım atar. Örneğin sıklıkla kullanılan “yaratma” sözü “biraz yaratıcı olsana” halbuki yaratmak olmayanı yapmak demektir, olmayan demek bileşenlerinin de daha önce olmaması demektir, sen elindeki mevcut şeylerle bir şeyleri yapmaya yaratma olarak bakman ve buna da yaratıcılık vasfını koyman şık olmayan bir terimdir ama burada yine bir meydan okuma söz konusu değildir. Fakat yine de kullanılmasında sıkıntı olabilme düşüncesi ha keza dikkate celp noktasında mühimdir. Niyetin söze olan etkisini iyi algılamak lazımdır. ” Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kan “sözü o kanın sahibi insandır, insanı yapan da ALLAH CC. dur. O halde muhtaçlık yine O’nadır. Ben bu açıdan bakılmasını yeğlerim. Sözün de bunu aşan maksada uygun olmadığını düşünmüyorum. Yani siz kelimeyle sonuca yönelik bir hadiseye çözüm aramak yerine bunun neden söylendiğini ve nerede söylendiğini bakarak bir anlamı yakalamalısınız. Yoksa her söz için eğer sıkıntılıysa bu söz bir olumsuzluk bulmak kolaydır. Dünya büyük, insanlar çok, faydalı işler ise daha da çok ,zaman ise kısıtlı yani az, zamanımız azsa faydalı işler çoksa enerjimizi bu yönde kullanmalıyız.

Kadir gecesinde ölen kimse cennete mi gider?