Melaike-i mukarrebin Ne Demek

Allah Teâlâ, Nisa Sûresi’nde,
“Ne Mesih, ne de mukarreb melekler, Allah’ın kulu olmaktan asla yüksümezler.” ^[1] buyurmuştur. Mukarreb, yaklaştırılmış, yakınlaştırılmış anlamındadır. Bu, mekan bakımından yakınlığı ifade ettiği gibi, şeref ve itibar manasına da ge­lir. Çünkü bir padişaha, ancak şeref ve itibar verdiği kim­seler yakın sayılırlar. Bundan dolayı, Musa (a.s)’ya karşı yarışacak sihirbazlar, Firavun’a, “Üstün gelen biz olur­sak, bize bir mükafat var değil mi?” dediklerinde, Fira­vun, “Evet, (benim) mukarrebûn(um)dan olacaksınız.” demişti ^[2] Allah Teâlâ da Vâkı’a Sûresi’nde, “(İmanda ve güzel iş yarışında) ileri geçenler var ya, işte mukarrebûn onlardır.” ^[3] buyurarak, insan­lardan, Allah’a manen yakın olanları bildirmiştir. Binâenaleyh mukarreb melekler de Allah Teâlâ’nın yakın me­lekleridir. Bu meleklerin mevkisi ve şerefi, diğer yaratık­lar üzerine, Allah Teâlâ tarafından yükseltilmiş ve böyle­ce onlar Allah’ın en yakın melekleri olmuşlardır.^[4]

Arş’ı yüklenen ve onun etrafında bulunan melek­lerden bahsederken, bunların da mukarreb meleklerden olduğundan ve bir görüşe göre “kerûbiyyûn” ismine de sa­hip olduklarından bahsetmiştik. Allah’a en yakın melek­ler onlardır.^[5][414] Âlûsî, “Mukarrebûn”, bütün melekleri ifa­de için kullanılan çoğul bir sığadır.” Der.^[6] Aslında âyetin zahirinde, bu ifadenin belli bir melek sınıfına işa­ret olduğuna dair açık birşey bulunmadığına ve bütün melekler, Allah katında değerli olduğuna göre, bu pek de yabana atılacak bir görüş değildir.
Âyetteki “mukarrebûn” kelimesini, bir cins meleğin adı sayanlar, bu âyetten hareket ederek, bunların diğer meleklerden efdâl olup Cebrail (a.s)’in de bunlardan oldu­ğunu söylemişler.^[7] Dahhâk’a göre ise mukarrebûn, ikinci göğe yakın olan meleklerdir.^[8]
Bunlar, dört büyük meleğin de dâhil olduğu en fazi­letli melek sınıfı sayılarak, “Mele-i A’la”, yani “en yüce meclis” tabiri de, bu meleklerin meclisi manasına alın­mıştır. “en-Nediyyü’l-A’lâ”, yani “yüce kulüp” ve “er-Refikü’l-A’lâ” da aynı manada, “büyük ve seçkin meleklerin meclisi ve halkası” manasına alınmıştır. Rasûlullah (a.s)’ın, her gece yatarken yaptığı, “Bismillah, yanımı Al­lah için yere koydum, ey Allahım, günahımı affet, şeytanı­mı kov-uzaklaştır, bağımı çöz, beni en-Nediyyü’l-A’lâ’da kıl!” şeklindeki duası ve vefatı esnasında söylediği, “Al­lahım, er-Refikü’l-A’lâ.. Allahım, Cebrail, Mikâil, İsrafil ile Refikü A’lâ’da (olmayı istiyorum).” şeklindeki sözleri, vefatından sonra o mecliste, yani Allah’a en yakın meclis­te olmayı istediğini gösteriyor

[1][410] Nisa: 4/172.
[2][411] A’raf: 7/113,114.
[3][412] Vâkı’a: 56/10,11.
[4][413] Taberî, 6/26.
[5][414] İbn Kesîr, 6/124; Âlûsî, 6/38.
[6][415] Âlûsî, 6/38.
[7][416] Âlûsî, 6/38-39.
[8][417] Taberî, 6/26

Batıni Mana- Zahiri Mana Nedir? Kısaca