Kuran’a göre müminlerin özellikleri nelerdir?

MÜ’MİNLERİN ÖZELLİKLERİ NELERDİR?

Allah’a, O’nun kudretine, gönderdiklerine, indirdiklerine inanan ve yaratılışındaki görüntüye muttali olan insana mümin denir.

Bu yönüyle mü’min Allah Teâla’nın peygamber aracılığı ile göndermiş olduğu haber ve hükümleri kalbi ile tasdik, dili ile de ikrar ettiğini söyleyen kimsedir. Bu hem Allah katında hem de insanlar nazarında mümindir, kamil müslümandır. Peygamberlerin bildirdiklerini kalp ile tasdik edip dil ile ikrar ettiği halde şu veya bu sebepten büyük günahlardan bir veya bir kaçını işleyen kimse de mümindir ancak bunun imanı kemale ermemiştir. Bir de iman esaslarını kalp ile tasdik edip dil ile söyleyen, farz olduğunu kabul ettiği halde, amel ve taati olmayan kimse de mümindir, ancak amel ve taati yoktur.

Kur’an-ı Kerim bize, müminlerin özelliklerini, imanın kalplerine ve tavırlarına nasıl yansıdığını gösteren güzel tablolar çizerek, onları ve onlardan olmayı, aynı güzel vasıfları taşımayı, dünya ve ahirette Allah’ın rızasını kazanmayı arzu etmemizi sağlıyor. Müminleri, Allah’ın elçisine indirdiğinin hak olduğunu bilmekle överken, diğerlerine de körler diyor.

Müminler Allah’tan hakkıyla korkarlar. Hakk olan gayba inanırlar. Diğer bir tabirle onlar gözle değil kalp ile iman ederler. İman etmek için önlerine dikilmiş şeylere bağlanmazlar his ötesini, kalbi ve kalp ile ilgili şeyleri tanırlar. Onların sağduyuları, saf basiret ve ferasetleri, temiz akılları, açık anlayışları, sıhhatli görüşleri, yükseklere koşabilecek azimli vicdanları ve iyi seçimleri vardır. Görünen ve hissedilen şeylerden bunların altındaki manaya ulaşıp özündekini sezerler.

Allah’a inanan ve O’nun sevgisini kazanmaya çalışan kişi erdemli ve ahlaklı olmaya yönelir. Böylece diğer insanları da sevmeyi, topluma uyum sağlamayı başarır, diğer insanlarla güzel ilişkiler kurar, huzurlu ve mutlu olur. Elmalılı, gerçek müminleri kalpleri, kalıpları ve amelleri ile mümin olarak niteler. Zira onlar, “Allah” anıldığı zaman yürekleri ürperen, kalpleri rahmet ümidi ve sevgi heyecanı kaplayan, muhabbetle karışık bir korku içine giren ve Allah’ın rahmet ve ihtişamından kaynaklanan bir ürpertiyi hissedenlerdir.

Müminler, Rablerinin rızasını kazanmak arzusuyla sabrederler, namazı dosdoğru kılarlar, kendilerine verilen rızıklardan gizli ve açıkça Allah yolunda harcarlar ve çirkinlikleri güzelliklerle yok ederler. İşte bunlar vefasızlık edip sözlerinden dönmezler. Şu halde Allah’a karşı verdikleri hiçbir sözden caymazlar, sözlerinden dönmezler, yeminlerini bozmazlar.

Müminler Allah’ın yerine getirilmesini emrettiği şeyleri yerine getirirler. Hakka hukuka riayet ederler. İnsanların ve hayvanların hasılı canlı, cansız, bitki bütün varlıkların hukukuna riayet ederler. Aslında yaratılmışların hakkına riayet etmek yaratanın hakkına riayet etmek demektir.

Yine müminler Rablerinden haşyet ederler. Allah’ın kudretinin sonsuzluğu karşısında ürperir, O’nun büyüklüğünden ve gazabından çekinirler. O’na karşı günah işlemekten sakındıkları gibi o hesap veriş sırasında kötü duruma düşmekten korkarlar. O gün gelip çatmadan önce kendi kendilerini murakabe eder, vicdanlarını hesaba çekerler. Sürekli oto-kontrol yaparlar. Onlar, Rablerinin rızasını kazanmak ve teveccühüne nail olmak için sabrederler. Yani, ne halka karşı gösteriş, ne de gönüllerinde bir gurur ve iftihar duygusu beslemeyerek, sırf Allah rızası için zahmetlere katlanıp hak yolunda sabır ve sebat gösterirler. Namazı hakkıyla kılar kendilerine ihsan edilen rızıklardan gizlice ve açıkça infak ederler. Kötülüğü iyilikle defederler.

Müminlerin inançları, ahlaklarına ve günlük yaşamlarına en güzel bir şekilde yansımıştır. Öyle ki onların gidişleri, yeryüzünde yürüyüşleri ve hareket tarzları mülayimdir. Zorba, mağrur, kibirli, saygısız, kaba ve haşin değil; sükunet ve vakar ile alçak gönüllü bir şekilde terbiyeli, nazik ve yumuşak yürürler. Etraflarını sıkıntıya sokmaz, eza vermez, sendeler gibi gitmez, hesaplı, saygılı, merhamet tavrıyla güven ve huzur yayarak giderler. Cahiller, yani kendini bilmezler, onlara laf attığı zaman da kendilerine selametle neticelenecek söz söylerler. Onlara çatmaya tenezzül etmezler, tahammül ederler. Rablerine halisane namaz kılarlar. Yatışları, kalkışları da hep Allah için olur. İbadet ve gayretlerine güvenmeyerek daima kurtuluşlarına duâ ederler. Çünkü onun azabı geçici bir şey değildir. Ve onlar, Rablerinin âyetleri kendilerine hatırlatıldığında, o âyetlere karşı sağırlar ve körler gibi davranmazlar, üzerine üşüşürler, fakat görür göz, dinler kulak olarak üşüşürler.

BENZER KONULAR:

• Cennet nedir? Cennetin özellikleri nelerdir
• Cennet nedir? Cennet ehlinin özellikleri maddeler halinde
• Müminlerin annesi Hz. aişe kimdir kısaca hayatı
• Gıybetin topluma zararları
• Tümünü görüntüle.