Sözlükte “hafif ses, gürültü, söz taşıma” anlamına gelen nemime, dini bir kavram olarak, kırıcı, üzücü ve dargınlığa sebebiyet veren sözleri birinden diğerine taşıma demektir.
Türkçe’de buna koğuculuk denilir. Söz taşıyan kimseye nemmâm (koğucu) denir. İnsanların arasının açılmasına, toplumda fitne ve fesadın çıkmasına ve kardeşlik bağlarının kopmasına sebebiyet verdiği için, İslâm koğuculuğu haram kılmıştır.
Kur’ân’da kendilerine itaat edilmemesi (sözlerinin dinlenmemesi) istenilen kimseler arasında koğucular da zikredilmiştir (Kalem, 68/10-14).
Hz. Peygamber de, “Koğucu (cezasını çekmeden) cennete giremez.” buyurmuştur (Buhârî, Edeb, 50; Müslim, İmân, 169, 170). İnsanların arasını bulmak, dargınları barıştırmak amacıyla söz taşımak ise dinen yasaklanmamıştır. Bu konuda Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Halkın arasını düzelten ve bunun için hayır niyetiyle söz ulaştıran veya hayır maksadıyla yalan söyleyen, yalancı sayılmaz.” (Buhârî, Sulh, 2; Müslim, Birr, 101)
Diyanet dini kavramlar sözlüğü
Answers ( 2 )
Nemime kelimesi bir ahlak kavramıdır. Nemime kelimesinin lügatta bulunan anlamı; hafif ses, gürültü, söz taşıma gibi anlamlara gelmektedir. Dini ıstılahta nemime ise; kırıcı, üzücü ve dargınlığa sebebiyet veren sözleri birinden diğerine taşıma demektir.
Nemime, Müslümana yakışan bir davranış değildir. Müslüman’ın nemimeden yani koğuculuk yapmaktan uzak durması gerekmektedir
“Nemmâm” kelimesi, Arapça kökenli bir terim olup, “kötülük yapan, iftira atan, kötü niyetli kişi” anlamına gelir. Bu kelime, bir kişinin kötü niyetli davranışlarını ifade etmek için kullanılır.
“Nemmâm” terimi genellikle dedikodu yaymak, iftira atmak, insanları karalamak veya kötü niyetli sözlerle başkalarını incitmek gibi eylemleri yapan kişileri tanımlamak için kullanılır.
İslam literatüründe ve ahlaki değerlerde “nemmâm” davranışları kınanır ve insanlar arasında güven, dürüstlük ve iyilik prensiplerine uygun davranışlar teşvik edilir.