ORUÇ BİR NEFİS TERBİYESİDİR
Allah Teala orucu, kullarının yararı, nefislerinin terbiyesi ve onların insani bir olgunluğa erişmeleri için farz kılmıştır. Oruçlu bir müslüman yemek ve içmek gibi orucu bozan şeylerden uzak durur. Bu, nefsi arzulamadığı/kendisine zor gelen şeylere karşı alıştırır. Oruçlu iken kendisine yasak olan şehevî arzularını kontrol altında tutmasında ona yardımcı olur. Üstün bir ahlakla ahlaklanması için onu terbiye eder. Kul, dinini ve Allah’ın müminler için ahirette hazırladığı şeyleri iyi öğrendiği ve dinine kuvvetle sarıldığı zaman, dünyanın değersizliğini, Allah katındaki konumunu, Tirmizî ve İbnu Mâce’nin rivayet ettiği bir hadiste de geçtiği gibi onun Allah nazarında bir sinek kadar bile değerinin olmadığını, dünyanın ancak Allah’a itaatle ömür süren ve onu ahireti için bir binit olarak kullanan kimse için çok değerli olduğunu kavrar. Başarı Allah’tandır. Peygamberimiz Muhammed’e, onun aile ve arkadaşlarına Allah’ın salât ve selamı olsun.
Answers ( 2 )
Oruç; insanın yeme, içme ve cinsel ilişkiden uzak durmasıdır. Aynı zamanda bu üç şey yani yeme, içme ve cinsel ilişki nefsin hoşuna giden şeylerdir. Bizler oruç tutarken bunlardan uzak durduğumuz sürece nefsimizi de terbiye etmiş oluruz aynı zamanda. Yine şöyle bir gerçek var ki; oruç ibadeti olmak üzere diğer bütün ibadetlerin tamamı Allah için yerine getirilen görevlerdir. Ve insan dinini iyi öğrendiği zaman dünyanın değersizliğini de öğrenir. Yine asıl niyet Allah’ı razı etmek olduğunu bilir.
Oruç, nefsi terbiye etmenin önemli yollarından biridir. İslam’da oruç, sadece bedensel bir açlık ve susuzluk çekme durumu değil, aynı zamanda ruhsal ve manevi bir disiplin oluşturma aracıdır. İşte orucun nefsi nasıl terbiye ettiğine dair bazı noktalar:
Sabır ve Tahammül: Oruç, insanın sabır ve tahammül kapasitesini artırır. Gün boyunca yemek, içmek ve diğer bedensel ihtiyaçlardan uzak durmak, nefsin arzularına karşı bir direniş gösterilmesini gerektirir. Bu süreç, insanın sabırlı olmayı öğrenmesine yardımcı olur.
Özdenetim (Self-Control): Oruç, nefsin isteklerini kontrol altına almayı öğretir. İnsan, açlık ve susuzluk gibi temel ihtiyaçlarını erteleyerek, nefsine hükmetmeyi öğrenir. Bu da uzun vadede diğer arzularını kontrol etme yeteneğini güçlendirir.
Farkındalık ve İnsaf: Oruç, insanın sahip olduğu nimetlerin kıymetini anlamasına yardımcı olur. Açlık ve susuzluk gibi durumlarla karşılaşmak, insanı şükretmeye ve ihtiyaç içinde olanlara karşı daha merhametli olmaya yönlendirir. Ayrıca, oruç, kişinin sadece bedensel değil, manevi ihtiyaçlarını da fark etmesini sağlar.
Manevi Arınma: Oruç, insanın kalbini ve ruhunu arındıran bir ibadettir. Günlük hayatın getirdiği yoğunluklardan, dünyevi isteklerden uzaklaşarak, ruhsal olarak daha huzurlu ve sakin bir zihin hali elde edilir. Böylece nefis, daha yüksek bir manevi düzeye ulaşmak için eğitilmiş olur.
İbadet ve Zikirle Bütünleşme: Oruç, kişiyi ibadetlere ve Allah’a yakınlaşmaya teşvik eder. Oruç tutan kişi, sadece fiziksel açlıkla mücadele etmez, aynı zamanda Allah’ın rızasına yönelik ibadetlere daha fazla zaman ayırır. Bu manevi bir terbiye sürecidir.
Özetle, oruç nefsi terbiye eder çünkü insanı sadece fiziksel arzulardan değil, aynı zamanda manevi ve ruhsal arzularından da uzaklaştırır. Kişi, sabır, özdenetim, farkındalık, ve manevi arınma gibi değerlerle nefsi eğitir ve olgunlaştırır.