Rüyamda bir evin odasındayız. Ben, eşim ve annem. Oraya nasıl ve neden geldik bilmiyorum. Orası yok direk odada olduğumuzu görüyorum. Önceleri ve perdeleri var. Gayet güzel bir evin odası olmalı. Perdeye doğru yaklaşıyorum dışarıya bakmak istiyorum. Bakamadan içeriye birileri gelip (bir iki adam) odanın içinde dışarı bakabileceğimiz, yardım isteyebileceğiniz yada kaçmaya çalışabileceğiniz küçük bir yer vardı orayı kapattılar. Biz de öyle izledik. Neden burdayız diye sormadık. niye sormadım anlamış değilim. O sırada toplam 3 ay cezamın olduğunu ve 2 ayımın kaldığını öğreniyorum. 2 ay sonra burdan çıkabileceğimizi öğrendim. Çaresizce gülümsedim kendi kendime. O anda içerde kaldığım bir ayın ne kadar azap verici olduğunu düşünüp iki ay daha nasıl sabredebileceğimi düşünüyorum. İçimin cız ettiğini hatırlıyorum. Ama yine de sabredip orda kalmaktan başka çarem olmadığını düşünüyorum. Ama bu süre zarfında ne annem ne de eşimle birşey konuşmadık. Asla bağırıp çağırıp bir taşkınlık ta çıkarmadık. Sanki kaderimize razı olduk. Hepimiz şaşkın, sessiz ve çaresizdik.