Hitan Ameliyesi Anlamında Sünnet:

Erkeğin cinsiyet uzvunun uç kısmındaki derinin fazlalığını alma işlemine arapçada “hıtân” denir. Bu ameliye dilimizde “sünnet” diye anılır.

Kur’ân’da hitan İle ilgili bir nas olmamak­la beraber, Hz. Peygamber’in hadislerinden hareketle ve müslüman toplumların önem veregeldikleri bir teamül olması itibariyle, müslüman olmanın alameti olarak görül­müştür. Tarihi geçmişi Hz. İbrahim’e kadar uzanan sünnet geleneği (konuya ilişkin hadis için bk. Muvatta; Sıfatu’n-nebi, 4), cahiliye Arap­ları arasında da yaygındı. Cahiliye Arapları hem erkeği hem de kadını sünnet ederler, erkeğin sünnetine “hitan”, kadının sünne­tine “had” derlerdi. Her iki sünnet şekli müslümanlıkta da benimsenmiş olmakla beraber, kadının sünneti sadece Mısır, Arabistan ve Cava’da yaşayan müslümanlar arasında gizli olarak yapıl­maktadır. Hz. Peygamber’in bir hadisinde, -boşalma olmasa dahi- cinsi temastan dolayı guslün gerekeceği belirtilirken erkek ve kadının sünnet yerleri için “hitanân” ibaresi   kullanılmıştır.

Sünnet olmak Hz. Peygamber’in hadisle­rinde “fıtrat” gereği olarak nitelendirilmiş; ağzı ve burnu yıkamak, bıyıkları kırpmak, tırnakları kesmek, koltuk altı ve apış ara­sındaki kılları traş etmenin yanısıra sünnet olmak da doğuştan İnsan tabiatına yaraşan davranışlardan sayılmıştır (Buhârî, Libas, 51,63, 64; Müslim, Taharet, 49; Ebû Dâvud, Tereccül, 16; et-Tirmizî, Edep, 14).

Tevrat’a göre sünnet olma Tanrı ile Hz. İbrahim arasındaki ahdin hükümlerinden biri hatta bu ahdin sembolüdür. Bu sebeple Yahudilikte sünnet hükmü ve uygulaması devam etmektedir. Ahd-i cedid’de de Hz. Yahya ve İsa’nın sünnet olduklarının belir­tilmesine (Luka İncili, ı, 59; ıı, 21) rağmen, Pavlus’çu     Hıristiyanlık’ta   bedenin   değil kalbin sünnetli olmasının önemli olduğu şeklindeki bir yorumla sünnet terkedilmiş­tir.

Hz. Peygamber’in ileri yaşlarda İslâmi­yet’i kabul edenlere bile sünnet olmayı emrettiğine   dair     bazı   rivayetler   vardır (Müsned, III, 4^5; Ebû Dâvud, Taharet, 129). Allah’ın Rasûlü “Hitân erkekler için bir sünnet, kadınlar için bir fazilettir” (Müsned, V, 175; Ebû Dâvud, Edep, 167) buyurmaktadır. Konuya ilişkin delillerin içtihat metodları çerçeve­sinde değerlendirilmesi sonunda, Ebû Hanîfe ve Mâlik b. Enes hitanın hükmünün sünnet, Ahmed b. Hanbel erkekler için vacip, hanımlar için sünnet olduğu kanaa­tine ulaşmışlardır. Şafiî erkek ve kadın arasında vücup bakımından bir fark gör­memiştir.

Çocuğun sünnet ettirilmesi babanın gö­revidir. Sünnetin hangi yaşlarda yapılacağı hususunda görüşbirliği yoktur. Doğum ile buluğ yaşı arasında herhangi bir zamanda yapılabilir. Hz. Peygamber’in torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’i doğumlarının ye­dinci gününde sünnet ettirdiğine dair riva­yeti dikkate alan ve çocuğun temyiz çağına ulaştığında kendisini sünnet olmuş ve bu engeli aşmış bulmasının psikolojik açıdan daha yararlı olacağını düşünenlere göre, sünnet doğumdan sonra geciktirmeden yapılmalıdır. Buna karşılık, sünnet ve sün­net töreninin çocuğun hafızasında dinî motiflerle bezenmiş bir hatıra olarak yer tutmasının, dinî değerlere bağlı bir kişilik kazanmasında olumlu bir rol üstlenebile­ceği, dolayısıyla sünnetin temyiz çağında Yapılmasının daha uygun olacağı düşünce­sini benimseyenler de vardır.

Sünnetin sağlık açısından çok yararlı bir anneliye       olduğu     öteden     beri       kabul edilegelmekle birlikte, bu husus özellikle tıptaki gelişmelerden sonra daha belirgin bir biçimde ortaya çıkmıştır. Nitekim, kü­çük abdest bozduktan sonra temizliği te­min bakımından sünnetin önemli kolaylık sağladığı açık olmakla beraber, son tıbbî araştırmalar erkeklerin sünnet olmadığı toplumlarda rahim hastalıkları oranının yüksek olduğunu da ortaya koymuştur. Tabiî ki bütün bu maddî yararların üstünde olmak üzere, müminin bunu dinî bir görev bilinciyle yerine getirmesi esastır.

Sahabe döneminden itibaren sünnet olayı, ziyafet ve şenliklerle kutlanır olmuş, Hz. Ömer ve müçtehit sahabiler bu uygu­lamalara karşı çıkmamışlardır. Türk top­lumlarında da öteden beri sünnet törenle­rine özel bir Önem verilegelmiş, bu mera­simler “sünnet düğünü” diye meşhur ol­muştur. Osmanlı Devleti’nde devlet büyük­lerinin çocukları ve özellikle şehzadeler için tertiplenen sünnet düğünleri çok görkemli olurdu. İslâm bilginleri ilke olarak, böyle günlerde ziyafet verme ve eğlenmeye karşı çıkmamakla birlikte, bunun dinî kuralların ihlali için bir araç haline getirilmemesi gerektiğine de dikkat çekmişlerdir

Dinimizde Kadına Sünnet Gerekir mi?

SÜNNET-HİTAN HAKKINDA BENZER KONULARIMIZ:

• Misvak nedir nasıl kullanılır faydaları nelerdir?
• Şafi mezhebine göre temizlik, abdest ve gusül
• Kadın sünneti nedir ne için yapılır
• Dinimizde Kadına Sünnet Gerekir mi?
• Orucun sünnetleri, adabı ve mekruhları nelerdir?
• Namazın farzları vacipleri sünnetleri mekruhları nelerdir?
• Doğru ve dürüst olmak, yalan ve hileden sakınmak
• Şafi mezhebine göre sünnet namazları