NAMAZDA TADİL-İ ERKÂN

Dinimizin direği olan namaz, İslam’ın beş şartından biridir. Yerine getirmekle yükümlü olduğumuz ibadetlerin başta gelenidir. Namaz, insanı güzel ahlak sahibi kılar, ahirette de manen yücelmeye, Cehennem azabından kurtulmaya ve Cennete girmeye vesile olur. Bütün bunları elde etmek ise namazı usulüne ve şartlarına uygun bir şekilde kılmakla mümkündür.

Öyle ise insan namaz kılarken tadil-i erkâna dikkat etmeliyiz. Rükünlerin düzeltilmesi, düzgün, yerli yerinde ve doğru yapılması anlamına gelen ta’dîl-i erkân, namazın vaciplerindendir.

Tadil-i Erkan nasıl olur?

Tadil-i erkân, namazın her bir rüknünü Peygamberimizin öğrettiği şekilde yapmaktır. Tadil-i erkân şu şekilde yerine getirilir:

– Ayakta dimdik durmak, sağa ve sola meyletmemek,

– Rükûda sırt ve baş düz bir satıh oluşturacak şekilde eğilip, Sübhâne Rabbiye’l-azîm diyecek kadar beklemek,

-Kıyamı tam yapmak yani; Rükûdan doğrulup, secdeye varmadan önce Sübhâne Rabbiye’l-azîm diyecek kadar kıyam vaziyetinde kalmak

-Secdede Sübhâne Rabbiye’l-a’lâ diyecek kadar kalmak,

-Celseyi tam yapmak yani; İki secde arasında Sübhâne Rabbiye’l-a’lâ diyecek kadar beklemek lazımdır.

-Secdeyi yedi uzuv üzerine yapmak, elleri ve alnı yere tam koymak, kolları yere yaymamak, secdeleri hızlı yapmamak gerekir.

Bir gün mescitte dini yeni öğrenmiş ve adı Hallad olan zat gelip iki rekât namaz kıldı, sonra Peygamberimizin huzuruna gelerek selam verdi, Efendimiz selamını aldı ve “Dön, namazı tekrar kıl“ buyurdu. O zat döndü ve yine evvelki kıldığı gibi kıldı. Efendimiz (SAV) “Dön tekrar kıl. Çünkü sen, namaz kılmış olmadın” buyurdu. Bu hal üç defa tekrarladı. Nihayet Hallad “Seni hak ile gönderen Allah’a yemin olsun ki, ancak bu kadar biliyorum, ne olur doğrusunu bana öğret.” dedi.

Efendimiz (SAV) bunun üzerine buyurdu ki; -“Namaza kalkmak istediğinde güzelce abdest al ve kıbleye dön, iftitah tekbirini alıp kolayına geldiği kadar Kur’andan oku, sonra rükûa varıpta (uzuvların ve mafsalların) sükûnet buluncaya kadar dur, sonra başını kaldırıp büsbütün doğruluncaya kadar ayakta kal, sonra secdeye varıp mutmain oluncaya kadar dur, başını kaldırıp hareketsizliği temin edinceye kadar otur. Bunları bütün namazlarında böylece yaparsan namazın tamam olmuş olur, bunlardan neyi eksiltirsen namazını eksiltmiş olursun. “(1)

Ve yine buyurdu ki:“Sizden biri, rükû ve secdelerde belini (tam olarak) doğrultmadıkça namazı yeterli olmaz.”(2)

Bir ayet meali ile bitiriyorum. “Kitaptan sana vahyolunanı oku, namazı da dosdoğru kıl. Çünkü namaz, insanı hayâsızlıktan ve kötülükten alıkor. Allah’ı anmak (olan namaz) elbette en büyük ibadettir. Allah yaptıklarınızı biliyor.”(3)

KAYNAKLAR:

1.Ebu Davut Salât 78

2.Ebû Dâvud, Salât: 148, (855); Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 8/441.

3.Ankebut 45