Bir şeyi başka bir şeye benzetmek suretiyle arzu edilen anlamı en kısa ifade ile beyan etme sanatına denir. Teşbihte dört öğe vardır. Benzeyen (müşebbeh), kendisine benzetilen (müşebbehün bih), benzetme edatı ve benzetme yönü (vechü’ş-şebeh = iki taraf arasındaki ortak nitelik) Bu niteliğin kendisine benzetilende benzeyendekinden daha kuvvetli ve açık olması gerekir.Ali güneş gibi parlaktır. Ali = benzeyen, güneş = kendisine benzetilen, gibi = benzetme edatı, parlaklık = benzetme yönüdür. Teşbihin bir çok çeşidi vardır. Bütün öğeler varsa mufassal ve mürsel, benzetme edatı düşmüşse müekked, benzetme yönü düşmüşse mücmel, benzetme yönü ve edatı düşmüşse beliğ adını alır.

Benzeyen veya kendisine benzetilenden biri düşerse istiâre olur. (bk. İstiâre) Teşbihin müfred, mürekkep, dımnî, maklub, hissî ve aklî gibi kısımları da vardır. Kur’ân’da teşbih sanatı çok geçmektedir.

Diyanet dini kavramlar sözlüğü