Sözlükte “alçak gönüllü olmak” anlamına gelen tevazu, ahlâk kavramı olarak,”kişinin nefsini Hakk’ın huzurunda kulluk mevkiine koyması, insanlara karşı kibirli ve gururlu olmaması” demektir. Allah’ın iyi kullarından söz eden bir âyette en başta tevazu erdemine işaret edilerek şöyle buyurulmuştur: “Onlar yeryüzünde tevazu içinde yürürler.” (Furkân, 25/63). Bir başka âyette “Allah katında en değerliniz takva (Allah’a karşı sorumluluk bilinci) bakımından en üstün olanınızdır.” (Hucurât, 49/13) buyrulmak suretiyle insanların kendilerini üstün görmelerinin yanlışlığına dikkat çekilmiştir. Hz. Peygamber de hem kendisi insanlara karşı mütevazi davranmış, hem de müminleri mütevazi olmaya çağırmıştır. Konuyla ilgili bir hadiste şöyle buyrulmaktadır: “Kim Allah için alçak gönüllü davranırsa, kuşkusuz Allah ta onun derecesini yükseltir.” (Müslim, Birr ve’s-Sıla, 69; Tirmizî, Birr, 82). Mümin hem alçak gönüllü, hem de vakar sahibi olmalıdır. Ancak kişiyi zillet ve meskenete düşürecek derecedeki bir tevazu da dinin özüne aykırıdır.Diyanet dini kavramlar sözlüğü