Rasulullah (S.A.)’ın Sıfatları, Ümmetiyle İrtibat Halinde Oluşu

Video izle

128- Şüphesiz ki size sizin içinizden bir peygamber gelmiştir. Sizin sıkıntıya düşmeniz O’na çok ağır gelir. O, size son derece düşkündür. Müminlere çok şefkatli ve çok merhametlidir.
129- (Ey Peygamber!) Senden yüz çevirirlerse de ki: “Allah bana yeter. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Ben sadece O’na güvendim. O yüce Arşın Rabbidir.”

Arapça Metni

Açıklaması

Allah müminlere kendi içlerinden yani kendi cinslerinden ve kendi dille­rinde konuşan bir Peygamber göndermek suretiyle büyük bir lütufta bulun­muştur.
Ey Araplar! Size kendi cinsinizden ve kendi dilinizden bir peygamber geldi.
Nitekim bir ayet-i kerimede, “Okuma yazma bilmeyenlere kendilerinden bir peygamber gönderen Odur.” (Cum’a, 62/2) buyurulmaktadır. Bir başka ayet-i kerimede ise, “Allah müminlere kendilerinden… bir peygamber gönder­mekle büyük bir lütufta bulundu.” (Al-i İmran, 3/164) buyurulmaktadır.
Allah bu peygamberi şu beş sıfatla tavsif etmiştir.
1- “Sizin içinizden” yani Araplardan olması. Bu ifadeden maksat Arapları O’nu desteklemeye teşvik etmektir.
İbni Abbas diyor ki: Araplardan hiçbir kabile yoktur ki, Peygamberimiz (s.a.)’in doğumu onlarla ilgili olmasın. Mudar, Rabia, Yemenli kabilelerden ta­mamı onunla ilgilidir. Yani onun nesebi bütün Arap kabilelerine dağılmıştır.
2- “Sizin sıkıntıya düşmeniz ona ağır gelir.” Sizin dünya ve ahirette meşak­kat çekmeniz ve zorluklarla karşılaşmanız ona çok ağır gelir. Çünkü o sizden­dir, sizin acı duymanızdan acı duyar, sizin sevincinizle sevinir.
3- “O, size son derece düşkündür.” Sizin hidayeti bulmanıza ve hidayete de­vam etmeniz hususunda, dünya ve ahirette size hayırların ulaşmasında son derece gayretlidir.
4- “Müminlere çok şefkatli ve çok merhametlidir.” İbni Abbas (r.a.) diyor ki: Allah O’nu kendi isimlerinden iki isimle -“Rauf ve “Rahim” isimleriyle- adlan­dırdı.
Eğer -müşrikler ve münafıklar- senden, senin peygamberliğine iman et­mekten, senin şeriatınla doğru yolu bulmaktan yüz çevirirlerse onlara de ki: -Düşmanlara karşı yardım etmek hususunda- “Bana Allah yeter.”
“O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur.” Kendisine yalvarıp yakaracağım, boyun eğeceğim, O’ndan başka ibadete lâyık hiçbir varlık yoktur. Sadece Ona güven­dim. İşimi sadece O’na havale ettim. O’ndan başkasına itimat etmiyorum.
“O yüce Arş’ın Rabbidir.” Arş yeryüzü, gökyüzü ve ikisi arasındaki bütün varlıkların tavanıdır. Burada özellikle Arş’ı zikretti. Çünkü O mahlûkatm en büyüğüdür. O zikredilince Onun altındaki bütün varlıklar buna dahil olur. Bü­tün mahlûkatın işlerinin idaresi sadece Allah’a aittir. “O, Arş’a istiva eyledi. Her şeyi O tedvir eder.” (Yunus, 10/3).
Ebu Davud, Ebu’d-Derda’dan şöyle rivayet etmektedir: “Kim sabah ve ak­şam Hasbiyallahu… duasını (Tevbe suresinin son ayetindeki duayı) yedi defa okursa bunu okurken sadık da olsa yalancı da olsa onu endişeye düşüren işle­rinde Allah O’na yeter.”
Nakkaş’ın rivayetinde Übeyy b. Ka’b diyor ki: Kur’an’ın, kulu Allah’a en yakın kılan ayetleri, Tevbe suresinin son iki ayetidir.
Sahabe-i kiram Kur’an bir mushaf içerisinde toplandığı zaman bu iki ayeti “Berae” suresi’nin sonuna koyma hususunda ittifak etmişlerdir.
İmam Ahmed, Buharî, Tirmizî ve diğer bazı alimler Hz. Ebubekir (r.a.) za­manında Kur’an’ın toplanması ve yazılması konusunda Zeyd b. Sabitin şu sö­zünü rivayet etmişlerdir. Tevbe suresinden iki ayeti Huzeyme el-Ensarî’nin ya­nında buldum. Bu iki ayeti “Lekad caekum..” başka birinin yanında bulama­dım. Yani İbni Hacer’in belirttiği gibi, her ne kadar bu iki ayet onun ve başka­larının ezberinde olsa bile yazılı olarak sadece onun yanında buldum.
İbni Cerîr ve İbnü’l-Münzir’in rivayetine göre, Ensar’dan bir zat bu iki ayeti Hz. Ömer (r.a.)’e getirdi. Hz. Ömer, “Buna kesinlikle senden şahit isteme­yeceğim. Rasulullah (s.a.) bu ayetleri aynen bu şekilde okuyordu” dedi.

Ayetlerden Çıkan Hüküm Ve Hikmetler

Bu ayetler şu iki hususa işaret etmektedir:
1- Peygamberlik mesuliyetini birlikte taşımalarını ve onun emrettiği vazi­feleri yerine getirmelerini teşvik edecek ve bunu sağlayacak beş önemli sıfatla Peygamberimizin tavsif edilmesi. Çünkü Hz. Muhammed (s.a.) onlardan ve on­ların içinden biri idi. Onların sıkıntıya düşmesinden çok rahatsız oluyordu. On­lara çok düşkündü, çok şefkatli ve merhametli idi.
2- İnsanlar onun davetinden yüz çevirirlerse kendisine yardım eden ve ona yeterli olan Allah’tan yardım diler; dua, ibadet ve yardım isteme, boyun eğme, huzurunda eğilme hususlarında sadece O’na iltica etmekle yetinir. Çünkü Allah yüce Arş’m Rabbidir. Bütün insanlar Allah Tealâ’nın kudretiyle Arş’ın al­tında olmaya mahkûmdurlar. O’nun ilmi herşeyi kuşatır. O’nun tayin ettiği ka­der her şeye nüfuz eder. O her şeye vekildir.

BENZER KONULAR:

• Tevbe suresi son iki ayetin meali ve tefsiri
• Besmele Ve Tevbe suresi
• Besmele Ve Tevbe Sûresi
• Tevbe suresi hakkında bilgi
• Tevbe suresi ismini nerden almaktadır
• Tümünü görüntüle.