Zebr veya Zebûr sözlükte; kitap, cüz, kitap yaprağı, yazı yazma, söz, yazı, akıl, mektub, kuvvetli ve sağlam gibi manalara gelmektedir. Dinî literatürde ise Zebûr, Yüce Allah’tan Hz. Dâvûd’a vahy ile gelen mukaddes kitabın adıdır. Peygamberlere gönderilen dört büyük kitaptan biri olan Zebûr’un da asıl nüshası yoktur. Ancak eski Ahid’de yer alan Mezamir’in Zebûr olabileceği söylenmektedir. Bunlar şiir şeklinde, manzum ahlâkî öğütler ve nasihatlardan ibarettir.

Kur’ân’da üç ayrı yerde “Zebûr” dan söz edilmektedir. “?Dâvûd’a Zebûr’u verdik…” (Nisâ, 4/163), “Andolsun zikirden sonra Zebûr’da da “yeryüzüne iyi kullarım varis olacaktır.” diye yazmıştık.” (Enbiyâ, 21/105), “…Gerçekten biz, peygamberlerin kimini kiminden üstün kıldık; Dâvûd’a da Zebûr’u verdik.” (İsrâ, 17/55). Görüldüğü gibi her üç âyette de Hz. Dâvûd ve O’na gönderilen ilâhî kitap Zebûr’dan söz edilmektedir.
(DİYANET)
Diyanet dini kavramlar sözlüğü

Zebûr, genellikle dini literatürde Hz. Dâvûd’a (Davud) vahiy yoluyla gönderildiği kabul edilen kutsal kitaba verilen isimdir. Bu kavram, hem Arapça hem de Türkçe’de çeşitli anlamlar taşıyabilir, ancak dini bağlamda özel bir öneme sahiptir.

Sözlük Anlamları:

Kitap, cüz, kitap yaprağı: Bu anlamlar, Zebûr’un eski yazı ve kitap kültüründeki yerini ifade edebilir.
Yazı yazma, söz, yazı: Zebûr’un yazılı bir metin olarak varlığını ve mesajını ifade eder.
Akıl, mektub: Akıl ve mektub anlamları, Zebûr’un hikmetli ve öğüt verici niteliğini yansıtabilir.
Kuvvetli ve sağlam: Zebûr’un ilahi bir güç ve sağlam bir öğreti sunduğunu belirtebilir.
Dini Literatürdeki Yeri: Zebûr, kutsal kitaplar arasında sayılan ve Hz. Dâvûd’a verilen ilahi bir kitap olarak kabul edilir. Kur’ân-ı Kerîm’de Zebûr’dan üç kez bahsedilir:

Nisâ Suresi 163. Ayet: “Dâvûd’a Zebûr’u verdik…”
Enbiyâ Suresi 105. Ayet: “Andolsun zikirden sonra Zebûr’da da ‘yeryüzüne iyi kullarım varis olacaktır.’ diye yazmıştık.”
İsrâ Suresi 55. Ayet: “Gerçekten biz, peygamberlerin kimini kiminden üstün kıldık; Dâvûd’a da Zebûr’u verdik.”
Bu ayetlerde Zebûr, Hz. Dâvûd’a verilen ilahi bir vahiy ve kitap olarak tanımlanır. Zebûr’un, özellikle eski Ahid’deki Mezamir adlı şiirsel ve ahlaki öğütler içeren metinlerle ilişkili olduğu düşünülmektedir. Zebûr’un tam metni günümüze ulaşmamış olsa da, bu ayetler Zebûr’un Hz. Dâvûd’un peygamberliğinin ve öğretilerinin önemli bir parçası olduğunu gösterir.